شنیده بودم که در شهر یک رستوران تازه افتتاح شده است و دوستان خیلی تعریف می کردند لذا تصمیم گرفتم جمعه ی هفته سری به این رستوران بزنم…

از تاکسی پیاده شدم و به طرف رستوران رفتم روی تابلو نوشته بود رستوران CFC . به نظر اسمش آشنا بود ولی دقیق یادم نبود کجا دیدم. وارد رستوران شدم ، رستوران بزرگ و شلوغی بود که پیشخوان انتهای رستوران بود و از کنار میز و صندلی ها باید رد می شدم تا برم غذا سفارش بدم.
اولین چیزی که توجهم رو جلب کرد یه نفر بود که نشسته بود داشت با خبرنگار خارجی مصاحبه میکرد، یه لحظه مکث کردم. یکی هم که متوجه شده بود بهم گفت: نگران نباش داداش این بخش انگلیسی خبرگزاریه ما با بخش فارسیش مشکل داریم. منم که هنوز تو این فکر بودم که رسانه ی معاند معانده فارسی انگلیسیش چه فرق می کنه گفتم : شما درست می فرمایید.
اون طرف تر هم عده ای نشسته بودن و داشتن درد و دل می کردن و این هر چی از مشکلاتش می گفت اون یکی میگفت همش تقصیر اون مردس که هشت سال اومد… اونم برگشت جواب داد :ولی خب وعده می دادن که درستش کنن غیر از اینه؟ پس وعده ها به چه دردی میخورن؟؟
دیگه داشتم به پیشخوان سفارش می رسیدم که شنیدم بنده خدایی گفت : من نمی فهمم چرا مردم این قدر ساخت و ساز می کنن؟! همه ی خونه ها و مغازه ها خالیه ولی بازم می سازن. دوستش برگشت گفت : من همیشه گفتم مسکن مهر مزخرفه!
از این حرفم خندم گرفت و رفتم به پیشخوان و به خانومه گفتم :
– یه دونه سیب زمینی سرخ کرده لطفا.
– شرمنده نداریم.
– اِ چرا ؟
– یه آقایی اومد هر چی سیب زمینی داشتیم خرید و برد!
– آخه برای چی ؟
– انگار می خواست ببره دفن شون کنه. میخواید بجاش مرغ سرخ کرده بدم ؟
منم یه نگاه به کیفم کردم دیدم پول کم دارم، یکم رنگ به رنگ شدم بعد گفتم :
– فقط ببخشید من الان پول همراهم کمه می شه پاسپورتم رو بدم به عنوان امانت ؟
– ماله کدوم کشوره ؟
– ماله ایرانه دیگه!
– نه شرمنده نمی شه.
یه نگاه به لیست شون کردم دیدم منوی کافی شاپ هم دارن واسه همین گفتم : پس بی زحمت یه چای بدین با خرما.
همین که گفتم خرما رنگش پرید و آروم گفت :
– خرما نداریم!
– ای بابا این دیگه چرا ؟؟؟
– خرما هسته داره ممکنه بهمون گیر بدن!
منم که دیدم اینطوریه گفتم مرسی و از رستوران زدم بیرون.