به گزارش خبرنگار رودآور، اقتصاد مقاومتی واژه ای است پر معنا و مفهوم که هزاران هزار حرف در درون خود احیا کرده است، احیاء اقتصاد بر پایه تکیه بر داشته های درون و توجه به نیروها و منابع مختلف داخلی، منابعی که شاید چند صباحی نادیده گرفته شده است، اما این نادیده گرفتن ها رو به پایان است چراکه رهبر معظم انقلاب از سال ها قبل بر اجرای اقتصاد مقاومتی تأکید بسیار داشته اند، ایشان بارها با تأکید بر اجرای اقتصادی مقاومتی در اقدام و عمل از سوی اقشار مختلف مردم به ویژه مسئولان، برنامه های جامعه این حوزه را ابلاغ کرده اند.

در این بین هستند روستاییان بسیاری که اقتصاد مقاومتی را در عمل معنا کرده اند، از این رو سایت خبری رودآور در راستای انجام رسالت رسانه ای خود، هر هفته به معرفی الگوهای موفق و نمونه مردمی که بی توجه به رکود بازار به دنبال توجه منویات رهبری هستند می پرازد.

فاصله بیش از 47 کیلومتری مرکز تویسرکان تا روستای شأن آباد را در گرمای تابستان طی می کنیم تا به روستا می رسیم، آنجا که باید پای صبحت های از دل برآمده «علیرضا انصاری فر» یکی از اهالی روستا به عنوان یک روستایی سخت کوشش و جهادگر می نشینیم.

انصاری فرد، متأهل و دارای دو فرزند دختر و پسر است؛ ابوالفضل 6 ساله و دنیا، سه ساله، او که از 20 میلیون تومان تسهیلات اقتصاد مقاومتی بسیج سازندگی بهره برده، توانسته در زمین خود به تولید دانه های روغنی کلزار، آفتابگردان و یا کشنیز بپردازد.

امروز که به مزرعه آفتابگردان این کارآفرین روستایی رفته ایم، هنوز آفتابگردان هایش گل نداده اند، او که از فروش خانه و دارایی خود برای مهاجرت به شهر بیزار است، در بیش از سه هکتار آفتابگردان پرورش می دهد، برای دانه های روغنی این محصول قبل از تولید، بازار فروش هم پیدا کرده و تأکید دارد که مرد باید نان بازوی خود را بخورد، یک جا نشستن و درجا زدن را نمی پسندد، از کودکی در مزرعه فعالیت داشته و اما از تحصیل نیز غافل نمانده است.

تربیت فرزندان را در کار و تحصیل می بیند و می خواهد با کمک همسرش همان گونه که خود تحصیل کرده و به کشاروزی مشغول بوده، فرزندان کاری تربیت کند، فرزندانی که آینده سازان کشور هستند، آینده ساز بودن را نیازمند داشتن پیش زمینه های اصولی و اساسی می بیند.

خرمان خرمان در زمین راه می رود و نمی خواهد پایش بر روی گوجه فرنگی های کاشته شده برود، از هر گوشه زمین های کشاورزی اش استفاده می کند، اینجا تک درخت گردویش حالا خودنمایی می کند، او که عاشق باغداری هم هست، به دنبال پس انداز و به اصلاح خود جور کردن سرمایه ای برای خرید باغ نیز بوده، تا از حاصل دست رنج خود نیز در این زمینه بهره مند شود.

از زمین هایی که آفتابگردان هایش را کاشته، کم کم عبور می کنیم، مسیر طولانی و راه رفتن در مزرعه، زبانمان را خشک و لبانمان را تشنه، شاید طلب کمی آب اینجا دیگر نیاز باشد، آفتاب هم حالا مستقیم تر می تابد، چشمانم را کمی بر روی هم می گذارم، از مزرعه گندم این کارآفرین روستایی که بخشی از آن را درو کرده و بخشی دیگرش هنوز درو نشده عبور می کنیم، چهار هکتاری جو و دو هکتاری گندم دارد.

در آن سوی زمین های گندم انصاری فر، آفتابگردان های کاشته شده دیگری نیز می بینیم، اما هنوز به مرحله برداشت نرسیده اند.

زمین هم مانند ما تشنه است، انصاری فر، برای بهره مندی از چاه آب، پمپ را روشن می کند، دستم که به آب خنک می رسد، هم من و هم زمین دوباره جان می گیرم.

حالا دیگر به گفته خودش هم زندگی خود را می چرخاند و هم می تواند برای افرادی دیگر کارآفرینی کند، علاوه بر آن به چرخه اقتصادی کشور هم کمک کرده، تولید کننده است نه مصرف کننده، از راهنمایی ها و مشاوره های بسیج سازندگی و تسهیلات این بخش برای رفتن به سمت تولید دانه های روغنی بهره برده است، مشاوره گرفتن را یک امر ضروری برای بهره برداری بیشتر و افزایش راندمان محصولات تولید شده اش می داند.

کم کم وقت رفتن فرا می رسد و او ما را برای روزی که آفتابگردانش به مرحله برداشت برسد، دعوت می کند، تا در عمل بگوید چرا تولید آفتابگردان را دوست دارد و زیبایی مزرعه اش به ما نشان دهد.

فاطمه زنگنه

انتهای پیام/