به گزارش خبرنگار رودآور، این روزها که همه ی حرف ها، حرف از عمل، تلاش و کار است، گویا مهاجرت روستاییان به شهرها خلاف این مطلب را نشان می دهد و نبود اشتغال پایدار به عنوان یک معضل بزرگ سبب مهاجرت ها شده و کشاورزی در روستاها آن طور که باید و شاید رونق روزهای سابق را ندارد.

کمبود آب، تعداد کم اهالی و نبود و یا کمبود امکانات رفاهی و زیربنایی همچون شهرها و به ویژه بیکاری در روستاها از عوامل اصلی مهاجرت به شهرها و حتی مهاجرت شهروندان شهرهای کوچک به کلان شهرها شده است.

و اما اهالی روستای درواز تویسرکان با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند، درواز؛ روستایی با 25 خانوار و 84 نفر جمعیت، که در 30 کیلومتری شهرستان تویسرکان واقع شده است.

مهدی ترکاشوند جوانی 29 ساله است، او اکنون در شهر زندگی می کند و اما متولد روستای درواز، می گوید که والدینش همچنان در روستا هستند.

ترکاشوند در مدرسه روستا تحصیل کرده است، مدرسه ای که حالا تخریب و متروکه شده و کانکسی برای تحصیل دانش آموزان به جای آن ایجاد شده است.

ترکاشوند، از نبود خانه بهداشت، نانوایی و کمبود آب در روستا حرف ها به میان آورد و آنجا که مردمانش اگر شب بیمار شوند باید با هزار مشکل و سختی وسیله نقلیه تهیه کنند و بیمار را برای درمان به شهر بیاورند.

او از مسن بودن بیشتر اهالی روستا می گوید، که اگر آنان نیز تاب و توان مهاجرت داشتند شهرنیشین می شدند تا شاید از امکانات رفاهی بهتری بهره ای ببرند.

در این باره «محمدی دوست» بخشدار قلقلرود تویسرکان در گفت و گو با خبرنگار رودآور، گفت: روستای درواز 25 خانوار با 84 نفر جمعیت دارد و مطابق با قانون تنها به روستاهایی که بالای 40 خانوار هستند دهیار تعلق می گیرد.

وی اظهار کرد: از آنجا که تعداد جمعیت این روستا کم است خانه بهداشت هم به آنان تعلق نمی گیرد، اما خوشبختانه بر خلاف سال گذشته، امسال اهالی این روستا با توجه به چشمه پرآبشان مشکل آب شرب ندارند و اگر مشکلی برای آب مطرح شده درباره کمبود آب کشاورزی است.

بخشدار بخش قلقلرود تویسرکان تصریح کرد: قنات روستا در حال خشک شدن است و چون متعلق به خود اهالی روستا بوده ما نمی توانیم در آن تصرفی داشته باشیم، از این رو آنان خود باید برای مسدود کردن قنات و گرفتن مجوز چاه عمیق اقدام کنند و با اداره آب هماهنگ باشند تا مشکل آب کشاورزی آنان نیز برطرف شود.

محمدی دوست از کلنگ زنی مدرسه یک کلاسه در هفته گذشته در این روستا با برآورد هزینه ای بالغ بر 150 میلیون تومان خبر داد و افزود: امید است این مدرسه که هزینه آن از محل اعتبارات تخریب و نوسازی مدارس در استان تأمین می شود، تا دهه فجر به بهره برداری برسد و مشکل فضای آموزشی روستا نیز حل شود.

وی درباره نبود نانوایی در روستا گفت: ایجاد نانوایی ها در دست بخش خصوصی بوده و از آنجا که تعداد اهالی کم است تاکنون هیچ متقاضی برای مجوز ساخت نانوایی و تحویل آرد اقدام نکرده است، چرا که صرفه اقتصادی برای ایجاد نانوایی در روستا نمی بینند.

بخشدار بخش قلقلرود افزود: در صورتی که هر کدام از اهالی روستا تمایل به ساخت نانوایی داشته باشد به ازای هر نفر از جمعیت روستا هشت کیلو آرد که سرانه هر نفر است به متقاضی داده می شود.

به گزارش رودآور، آنچه که مسلم است مهاجرت روستانشینان سبب کاهش جمعیت روستاها می شود و این کاهش جمعیت به دنبال خود، کاهش احداث و ایجاد امکانات رفاهی را خواهد داشت.

اما باید دید و ریشه یابی کرد تا علل و عوامل مهاجرت روستاییان شناسایی شود و آنجا که نیاز به فرهنگ سازی دارد مسئولان امر وارد شوند و آنجا که نیاز به توسعه زیرساخت ها دارد مسئولان متولی آن وارد میدان شوند و در تثبیت جمعیت روستا کوشا باشند و بدین وسیله از حاشیه نشینی شهرها بکاهند.

به نظر می رسد نبود اشتغال پایدار سبب شده تا میزان درآمد خانوارهای روستایی کاهش یابد و کمبود و یا نبود امکانات بهداشتي و رفاهی و همچنین نبود امکانات آموزشی مناسب از یک طرف و جاذبه های شهری و رفاهی از طرف دیگر سبب ساز این مهاجرت ها شده است.

اینجاست که باید کارشناسان حوزه های مختلف پا به عرصه بگذارند تا نه تنها جمعیت روستاها را تثبیت کنند بلکه زمینه های لازم برای مهاجرت معکوس را فراهم سازند، چرا که اگر اوضاع به همین منوال پیش رود بخش عمده کشاورزی و دامداری که توسط روستاییان اداره می شود دچار مشکل شده و در نتیجه اقتصاد کشور در این حوزه آسیب می بیند.

از طرفی دیگر با مهاجرت روستاییان به شهرها با حجم بالای شهرنشینان روبرو می شویم و این تعداد جمعیت سبب عدم توازن ارائه خدمات دهی می شود و ساختار شهرنشینی دستخوش تغییرات ناخواسته و ناهماهنگ می شود؛ در این باره نیز حضور کارشناسان برای ارائه راهکارهای اساسی یک ضرورت است تا پایه های اقتصادی کشور در حوزه های مرتبط با آن دچار تزلزل نشود.

فاطمه زنگنه

انتهای پیام/