به گزارش خبرنگار رودآور، برگزاری جشنواره یا جشن گردو فرصتی طلایی برای معرفی ظرفیت های حوزه کشاورزی تویسرکان است، فرصتی که می تواند برای یک روز هم شده توجه مسئولان کشوری و استانی را به شهرستان معطوف کند تا شاید آن را از بن بستی که می گویند در آن قرار دارد نجات دهد.
با وجود آن که 14 مرداد ماه سال جاری از خبرگزاری دولتی خبری منتشر شد که جشن گردو در تویسرکان برگزار می شود اما این روزها حرف ها حاکی از برگزار نشدن این جشنواره در شهر طلای سبز است.
و اما در این میان شاید این تویسرکانی ها هستند که مات و مبهوت از همه جا برگزاری جشنواره های متعدد را در شهرستان های اطراف با عنوان خوشه برتر و جشن شیره پزان می بینند و از فرصت های به باد رفته برای معرفی شهرستان خود، انگشت حسرت به دهان می برند.
همه گردوی شهر طلای سبز را به عنوان مرغوبترین نوع گردو در سطح کشور و حتی جهان می شاسند، با این وجود برگزاری جشنواره گردو چندسالی می شود که به اما و اگرها ختم شده و اگر هم برگزار شده به دلیل عدم برنامه ریزی صحیح آن طور که باید و شاید سودی برای شهرستان به ارمغان نیاورده و این هویت شهر هم نزدیک است به مانند کارگاه های سفال سازی فرسفج به دست فراموشی سپرده شود.
بی ثمری جشنواره های گردو در سال های گذشته
«گلمحمدی» یک مردم شناس و جامعه شناس تویسرکانی است، او در گفت و گو با خبرنگار رودآور، می گوید: وعده هایی که در جشنواره های قبلی داده و اجرایی نشد، سبب شده که حتی کشاورزان هم به برگزاری این جشنوار ترغیب نشوند، چرا که آنان بهره ای از آن نبرده اند.
این مردم شناس می گوید: به نظر می رسد برگزاری جشنواره های سال های گذشته رنگ و بویی ظاهری به خود داشته است، که اگر این گونه نبود باغداران خود زمینه های برگزاری جشن را فراهم می کردند، مردم واقعیت ها را درک می کنند.
گلمحمدی عنوان کرد: فرهنگ سازی و این که چگونه از خود مردم برای برپایی جشنواره ها استفاده شود، همه و همه نیازمند برنامه ریزی است و اگر برنامه های جانبی جشنواره مشکلات پیش روی کشاورزان و باغداران را حل کند آن ها تمایل بیشتری به برگزاری چنین جشنواره هایی دارند.
الوندی یکی از شهروندان تویسرکانی در گفت و گو با خبرنگار رودآور، می گوید: در چنین مراسم هایی مردم انتظاراتی دارند که بی ثمر برایشان نباشد و به طور مثال مباحث علمی نیز در جشنواره به زبان عامیانه گفته شود تا باغداران برای حفاظت از گردوی خود در برابر سرمای هر ساله، کاسه چه کنم چه کنم به دست نگیرند.
رضایی، یکی دیگر از شهروندان تویسرکانی نیز عنوان کرد: متأسفانه سال های گذشته برخی از همشهریان در حین گردوتکانی از درختان بلند گردو سقوط کرده و جانشان را از دست دادند و خانواده هایی داغدار شدند، گرچه تعداد زیاد نبود اما همان دو سه نفر و یا مجروح شدن عده اندکی دیگر هم اوضاع روحی خانواده ها را آشفته می کند.
وی تصریح کرد: اگر در کنار برگزاری جشنواره گردو روش های صحیح و مناسب بالارفتن از درختان سر به فلک کشیده گردو گفته شود از آسیب های اجتماعی به واسطه از دست دادن عزیزی در خانواده ای جلوگیری می شود.
این شهروند تویسرکانی افزود: برگزاری جشنواره گردو یک ضرورت برای معرفی ظرفیت های کشاورزی تویسرکان به ویژه در حوزه گردو است.
شهروند دیگری عنوان کرد: حضور و تعداد مسئولان بیشتر از حضور کشاورزان در جشنواره های گردو بود که در سال های گذشته برگزار می شد، در حالی که این مردم هستند که انتظاراتی دارند و تاکنون آن طور که باید خواسته هایشان اجابت نشده است.
وی می افزاید: نمی دانم چرا مسئولان از فرصت داشتن مرغوبترین گردوی کشور در تویسرکان برای معرفی این شهرستان بهره ای نمی برند تا شاید با جلب نظر مسافران و گردشگران به این دیار، بخشی از رکود اقتصادی حاکم بر شهرستان از بین رود.
محمدی؛ شهروند دیگری نیز گفت: ما هنوز نتوانسته ایم از نعمت داشتن گردو استفاده ببریم و لااقل تورهای گردشگری یک روزه روستایی برای در معرض دید قرار دادن گردوتکانی به پا کنیم.
به گزارش رودآور، شهرستان تویسرکان بیش از پنج هزار باغ گردو دارد و در سال های گذشته جشنواره های متعددی در این شهرستان برگزار می شد که علاوه بر ایجاد شادابی و نشاط عمومی سبب دلگرمی باغداران و معرفی جاذبه های گردشگری شهرستان می شد، فرصت مناسبی که به گفته مردم این شهر با عدم برنامه ریزی صحیح مسئولان به باد رفت.
فاطمه زنگنه
انتهای پیام/
دیدگاهها