به گزارش خبرنگار رودآور؛ گفتند در روستای ولاشجرد تویسرکان که تا مرکز شهر 35 کیلومتر فاصله دارد، خانواده ای زندگی می کند  با 12 فرزند، شال و کلاه کرده و به روستا می رویم و پرسان و پرسان به درب منزل، حیاطشان عجب صفایی دارد، پر از گل و بوی محبت.شیره پزان داشته اند و بوی شیرین شیره در هوا پیچیده است.

دیدار ما سرزده است اما روستاییان همیشه مهمان نوازند، مهین حسنی 66 ساله و صادق نظری 78 ساله با 12 فرزند و البته این روزها 9 تن از فرزندان این خانواده ازدواج کرده اند.

حاج صادق می گوید: 25 ساله بودم که با مهین خانم که 14 ساله شان بود ازدواج کردم، همسایه ما بودند و یک نسبت فامیلی هم با یکدیگر داشتیم، هزینه های زندگی کفاف نمی داد و آن روزها من پس از خدمت سربازی تصمیم گرفتم در نظام استخدام شدم ، 26 سال از دوران خدمت خود به مردم را در تبریز، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان و کوهدشت سپری کردیم و پس از آن به روستا آمده و در این مدت ما صاحب 12 فرزند شدیم.

او ادامه می دهد: فرزندان ما محمدصابر، محمدعادل، محمدجعفر، محمدحسن، محمدحسین، مریم، محمدجواد، راحله، سجاد، سعید، وحید و رویا هستند و فرزند بزرگم سال 46 متولد شده و فرزند کوچکمان 22 ساله است و اکنون 16 نوه و یک نتیجه دارم.

حاج صادق می گوید: هر فرزندی که متولد می شود با خود روزق و روزی خود را می آورد و ما وسیله ای بیشتر نیستیم، خدا به ما این فرزندان اصلح و مؤمن را هدیه داده و ما چرا ناشکر باشیم، با توکل به خدا و با وجود مشکلات فرزندان ما یکی پس از دیگری تربیت شدند و حتی تحصیلات تکمیلی لیسانس و فوق لیسانس گرفته اند.

او می افزاید: من تعداد فرزند بسیار را برکت زندگی ام می دانم، با وجود آن که کارمند ساده ای بیشتر نبودم، فرزندان خود را یکی پس از دیگری به مدرسه فرستادیم و بعد دانشگاه و حالا که ازدواج کرده اند هر کدامشان یک خانواده به ما اضافه کرده اند و این بهترین نعمت است.

حاج صادق تصریح می کند: در حقیقت من یک مرد آهنین که نیستم من هم به مانند مردان دیگر زندگی ساده ای دارم و معتقد هستم که خدا روزی فرزند را می دهد و آنان بر روی زمین خدا راه می روند و زیر آسمان خدا تربیت و بزرگ می شوند و بنده تنها وسیله ای هستم.

 او از دستپخت مهین خانم هم می گوید که بسیار لذیذ و خوشمزه است و اما می گوید کاش می شد همسرم کمتر کار کند کار کردن او را دوست ندارم، چرا که خسته می شود.

مهین خانم نیز از ازدوجشان می گوید که به طور کامل سنتی بوده است، با هزارتومان مهریه و عروسی اش که او را با سلام و صلوات روانه خانه بخت کرده اند، از همسر خود و اخلاق خوبش در خانه می گوید، وخوش خلقی های حاج صادق را زبانزد خاص و عام می داند.

او از اخلاق خوب عروس های خانواده می گوید و خدا را به دلیل این همه نعمت شکر می کند، معتقد است که باید حرمت و احترام بزرگ خانواده حفظ شود و با این اعتقاد فرزندانشان را بزرگ کرده اند، می گوید: زمانی که حرمت بزرگی و کوچکی حفظ در خانواده شود، آبادانی زندگی را به دنبال دارد.

حاج صادق در این روزهای بازنشستگی خود، کشاروزی می کند و همسرش امروز مشغول شیره پزی بوده است.

راحله دختر خانواده هم می گوید: پدرم بسیار روشنفکر است و ما در خانواده یمان با مشاهده احترام پدر و مادر به یکدیگر زندگی کردن را آموخته ایم و اگر مشکلی برای یکی از اعضای خانواده رخ دهد، همه فرزندان زیر سایه پدر و مادر با همفکری و مشورت آن را حل می کنیم و این راز موفقیت ما است.

او می افزاید: در خانواده ما چشم و هم چشمی نیست و از اول هم نبوده است، از زمانی که به مدرسه می رفتیم تا اکنون که هر کدام از اعضای خانواده وارد زندگی جدیدی شده اند و ما این همه محبت را از پدر و مادر خود آموخته ایم.

انتهای پیام/ز