به گزارش رودآور به نقل از مرصاد؛ دوم مهرماه سال جاری یکی از بزرگ ترین تراژدی های بشری به دلیل بی کفایتی رژیم صهیونیستی آل سعود در مدیریت مناسک حج در منا به وقوع پیوست و بیش از 5 هزار مسلمان احرام بسته جان باختند.

حادثه عظیمی که واکنش ملتهای مسلمان جهان و دولتمردان آنها را به دنبال داشت در حالی که دولت یازدهم در ایران در سفر نیویورک به سر می برد و تا پایان آخرین روز سفر نیز در آمریکا ماند.

انفعال در اتخاذ موضع در خصوص فاجعه منا به اندازه ای بود که مقامات وزارت خارجه عربستان ترجیح دادند در خواست ظریف برای ملاقات را رد کنند.

در حالی که دیپلماسی دستشویی در نیویورک به یک دست دادن مثلا اتفاقی با اوباما!! ختم شد اما همچنان خبری از واکنش قاطع به ستم بی سابقه عربستان نسبت به حجاج مظلوم حادثه منا و پیگیری دغدغه خانواده های آنها دیده نمی شد.

شاید جالب ترین نکته این ماجرا سکوت و غیبت حجت الاسلام روحانی بعد از بازگشت از نیویورک بود. او تا صبح امروز (شنبه) کاملا در غیبت خبری به سر برد در حالی که همچنان سرنوشت بسیاری از حجاج ایرانی در میان دلواپسی خانواده های داغ دار آنها نا معلوم بود.

گرچه واکنش قاطعانه رهبر معظم انقلاب عربستان را لرزاند و پادشاه سعودی بعد از تهدید عربستان به برخورد سخت و خشن ایران، خیلی سریع این حادثه را به رهبر و ملت ایران تسلیت گفت و کتبا برای بازگشت پیکر حجاج ایرانی تعهد داد اما مشخص بود که حتی سعودی ها با انفعالهای نشان داده شده از سوی دولت حتی ضرورتی برای ذکر نام دولت در پیام تسلیت خود ندیده اند.

اما حجت الاسلام روحانی بالاخره بعد از چندین روز غیبت خبری و رسانه ای در سخت ترین روزهای ملت ایران در تشییع پیکر نخستین گروه از حجاج ایرانی بازگشته به وطن شرکت کرد ولی سخنان او نه تنها تسکینی برای آلام خانواده های قربانیان حادثه منا نبود بلکه دلخوری آنها را به دنبال داشت.

حسن روحانی در خصوص قصور سعودی ها با اما و اگر سخن گفت و اظهار داشت: "اگر این حادثه مقصری داشته باشد!! نخواهیم گذشت"

این ادبیات رئیس جمهور که باید آن را تداوم انفعال دانست در حالی است که بازماندگان حادثه در تنهایی و جدایی از عزیزان خود به میهن باز می گردندو با چشمانی اشکبار راوی چگونگی وقوع حادثه، بستن تعمدی مسیر حجاج و بی اعتنایی شرطه های سعودی به حبس شدن نفس میهمانان خود هستند.

تصاویر و ویدئوهای منتشر شده از جان باختن حادثه به اندازه ای دردناک است که دیدن آنها برای هرکسی مقدور نیست و در این شرایط آقای روحانی باز هم ترجیح می دهد با اما و اگر سخن بگوید.

انتهای پیام/