به گزارش خبرنگار رودآور، به مناسب هفته معلم بر آن شدیم تا خوانندگان عزیز رودآور را با تعدادی از معلمان نمونه تویسرکانی که به عنوان معلمان نمونه استانی منتخب شدند آشنا سازیم.از این رو در اولین مصاحبه با عنوان "احترام تمام قد یک فرمانده پس از 20 سال به یک معلم/ معلم نمونه تویسرکانی آینده دانش آموز را نجات داد"منصور توکلی معلم نمونه استانی معرفی شد.

علی رشیدیان و منصور توکلی معلمان نمونه استانی و عفت سلیمی، مریم جلیلوند، محمد عبدالمالکی، رضا بختیاری، زهرا زین العابدینی، خاطره گلمیرزایی، ندا پرتو و محمد زبده معلمان نمونه شهرستانی در تویسرکان هستند که در سال تحصیلی جاری به عنوان نمونه ها معرفی شدند.

علی رشیدیان معلم نمونه استانی است، وی مدرس جشنواره های علمی، پژوهشی جابربن حیان، درس پژوهشی، دبیر اجرایی گروه های آموزشی شهرستان تویسرکان و مجری برنامه های فرهنگی شهرستان است.

رشیدیان که سال جاری آخرین سال خدمت خود را در پیش دارد و در مهر ماه به بازنشسته خواهد شد، در گفت و گو با خبرنگار رودآور، می گوید: مهمترین عاملی که سبب شد به عنوان برگزیده نمونه استانی انتخاب شوم در درجه اول لطف خدا و اینکه در طول سی سال خدمت صادقانه، همت خود را صرف تعلیم شیوه های نوین تدریس در کلاس های ضمن خدمت به همکاران ارجمندم و آموزش دانش آموزان شهرستان در زمینه های علمی، پژوهشی کردم.

معلم نمونه استانی بزرگترین تجربه دوران خدمتش را در یک بیت از حضرت شیخ اجل سعدی علیه رحمه خلاصه می کند و که می گوید:  «به جان زنده دلان سعدیا که ملک وجود / نیرزد  آنکه  دلی  را ز خود برنجانی»

رشیدیان می افزاید: بزرگترین حسرت دوران خدمتم این است که همه ساله برگزیدگان نمونه استانی را به دیدار مقام معظم رهبری می بردند، سه روز پیش زمانی که معلمان سراسر کشور با مقام معظم رهبری دیدار داشتند، شاید گفت که جای من در بین آنان خالی بود.

وی تصریح کرد: در آن زمان دلم گرفت که مرا ما را دعوت نکرده اند، مگر ما نمونه استانی نبودیم، حتی تصمیم گرفته بودم در برابر این بی مهری با دفتر مقام معظم رهبری مکاتبه کنم که به چه علت از این سعادت محروم شده ام.

این معلم نمونه استانی گفت: تمام عشق و آرزوی من آن بود که در آخرین روز های خدمتم با مقام عظمای ولایت دیدار داشته باشم و روزهای خدمتم را با دیداری از نزدیک به پایان برسانم که نشد.

رشیدیان سخن آخر خود را این گونه بیان می کند: «زندگی عرضه یکتای هنرمندی ماست/ هرکسی نغمه خود خواند وازصحنه رود/ صحنه پیوسته بجاست .ای خوش آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.»

انتهای پیام/زنگنه