به گزارش رودآور به نقل از آناج، برخی‌ها بر این پندار هستند که بهشت و جهنم نتیجه مستقیم و قهری و غیرقابل تغییر اعمال و رفتارهای ماست و بر همین پایه این سوال را مطرح می‌کنند که آیا ادیسون و امثال او از دانشمندانی که منشا خدمات بی‌شماری برای بشریت بوده‌اند به جهنم می‌روند؟ و آیا افراد بیسوادی که هیچ خدمت خاصی به نوع بشر انجام نداده‌اند و فقط برای خودشان آدم خوبی بوده‌اند به بهشت خواهند رفت؟

برای رسیدن به پاسخ قطعی باید دو مقدمه بررسی شود. اول اینکه آیا هر کسی با انجام یک عمل ظاهرأ خوب یا ارتکاب یک عمل به ظاهر اشتباه، به صورت قطعی لایق بهشت یا جهنم خواهد بود که با توجه به منابع دینی جواب منفی است. چه بسیار انسان‌های مسلمان مومن و متدینی که یک عمر به شیوه دینی و قرآنی زندگی کرده‌اند، اما با وسوسه‌ای آب ناپاکی را بر روی سابقه خود ریخته‌اند و یا بالعکس خیلی‌ها یک عمر رِندانه و آزاد از هر قید عقلی و شرعی زیسته‌اند و دَمی بر دمِ سفره جانان نشسته‌اند و رستگار از دنیا رفته‌اند. پس بهشت و جهنم بَهای مقدار و میزان عمل ما نیست که فی المثل بگوئیم چون کار ادیسون بزرگ بوده است حتما باید رهسپار بهشت شود!

ثانیا اینکه ارزش اعمال نه فقط منحصر به نفس عمل، که منوط به قصد و نیت انجام دهنده‌ی عمل می‌باشد، چه بسا زیباترین اعمال که با وقیح‌ترین نیت‌ها همراه است و چه بسا کوچکترین نیکی‌ها که با بزرگترین نیت‌های پاک و خالص قرین است. در درگاه خداوندی محاسبه‌ی پاداش با الگوی نیت‌های درونی انجام می‌شود نه معیارهای ظاهری و  قابل فریبندگی.

و اما جواب نهایی اینست که، بر فرض اینکه خوبی‌ها و خدمات عملِ ادیسون بیشتر از بدی‌هایش باشد و آثار مثبت اختراعش بیشتر از آثار منفی‌اش باشد، بایستی نیت امثال این مخترع بزرگ نیز مورد بررسی قرار گیرد.

اگر ادیسون برای کسب شهرت و افتخار این کار را کرده است، پس به خواسته‌ی نهایی خودش رسیده است و تا دنیا دنیاست نام او به نیکی برده خواهد شد و اگر برای کسب پول و ثروت به این کار دست زده است، پس آن را به دست آورده است و اگر برای کسب احساس‌های لذت بخش درونی دست به اختراع زده است، که لذتش را برده است. پس در حالی که این فرد خودش داعیه‌ای برای جهان پس از مرگش ندارد جای تعجب می‌ماند از کاسه داغ‌تر از آش شدنِ کسانی که بزور می‌خواهند او را به بهشت بفرستند!

انتهای پیام/