به گزارش رودآور به نقل از خبرگزاری فارس از همدان، پس از ورود نیکبخت استاندار پا به سن گذاشته همدانی‌ها همگان وی را فردی اقتصادی و فعال برای حل مشکل اصلی جامعه یعنی اشتغال می‌دانستند.

نیکبخت در همان آغاز کار هدفگذاری خود را بر روی معضل اشتغال تنظیم کرد، همایش چندصد میلیونی سرمایه‌گذاری، اردوی روسیه و... از جمله شوهای تبلیغاتی پیرمرد یاسوجی بود تا جوانان همدانی را از معضل بیکاری که ام‌الامراض مواردی چون اعتیاد، فساد، خودکشی و بزهکاری است را نجات دهد اما گویا پس از پنج سال این مهم صورت نپذیرفته است و تنها نقطه قوت نیکبخت به نقطه ضعف اصلی او مبدل شده و امروز در عمل نماینده‌ای چون حاج‌بابایی آمار بیکاری استان را فراتر از این آمارها می‌داند و حتی متولیان اشتغال را به مناظره فرامی‌خواند که هنوز هیچ کس توان مقابله را ندارد.

امروز نیکبخت در حالی از استان به اجبار می‌خواهد رخت بربندد که آمار بیکاری را مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی در تابستان 97 (6.5) درصد اعلام می‌کند و به عنوان استان نخست کشور از سوی مرکز آمار ایران اعلام می‌شود، که پیش از این حاج‌بابایی نماینده مردم همدان خسارت 13 هزار میلیاردی را نتیجه خسارت ناشی از این آمارهای گل و بلبل همین مدیران آمارساز می‌داند.

اگر کمی منطقی به لیست استان‌ها نگاه کنیم وقتی که همدان را در مقایسه با استان‌های همگن در رتبه عالی نرخ بیکاری می‌بینیم به عینه به این واقعیت می‌رسیم که این آمارها سرابی بیش نیست.

در کشور آلمان اعلام می‌شود رکورد بی‌سابقه نرخ بیکاری پس از 27 سال به 5.2 درصد می‌رسد و در همدان ما با وضعیت آشکار واحدهای صنعتی به 6.5 درصد؛ که این امر نشان از رقابت سنگین همدانی‌ها با آلمانی‌ها دارد! حال استاندار همدان که توانست با ادبیات خاص مدیران نوظهور را وادار به تولید آمار کند باعث شده تا امروز ما از استان‌های توسعه‌یافته‌ای چون اصفهان، یزد، خراسان و... پیشی بگیریم.

بی‌شک مردم بهترین قضاوت را می‌کنند و با وجود چندین جوان بیکار در هر خانواده همدانی لطف محمدناصر نیکبخت و عده‌ای از نوچه‌های آمارسازش را فراموش نخواهند کرد.

انتهای پیام/