به گزارش رودآور به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مقداد ذکی زاده طی یادداشتی در روزنامه افکار نوشت: علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی روز گذشته در سخنانی عجیب مسیری را که همکارش یعنی عباس عراقچی در توجیه بد عهدی های آمریکایی ها در پیش گرفت، ادامه داد.

وی که پیش از این هم در دفاعی کم سابقه از برجام گفته بود که «والله، والله، والله در مسائل هسته ای نه با کندی و نه با توقف روبرو خواهیم شد» این بار هم به نوعی سخنان قبلی خود را تکرار کرد.

صالحی این بار برای توجیه اعتماد بی دلیل به آمریکایی ها و تعهدات خارج از عرف به دشمن قسم خورده انقلاب و ایران از تعبیر «گردنه ترامپیسم» استفاده کرد و گفت که در حال حاضر در «گردنه ترامپیسم» قرار داریم و پیش بینی درباره اقدامات طرف مقابل مشکل است، زیرا مشخص نیست که طرف مقابل چه مسیری را پیش می گیرد.

این در حالی است که عقل سلیم حکم می کند تا در انعقاد قراردادی با درجه اهمیت بالا همچون برجام که با سرنوشت میلیونها ایرانی سر و کار دارد حتما تمام جوانب کار سنجیده شود و نه تنها با اعتماد به طرف مقابل نباید اقدامی کرد بلکه باید با نگاه کاملا بدبینانه پای میز مذاکره حاضر شد و همه جوانب و شرایط را برای توافق در نظر گرفت.

سخنان صالحی و استفاده وی از تعبیر «گردنه ترامپیسم» نشان می دهد که تیم مذاکره کننده انتظار نداشت که ترامپ رئیس جمهور آمریکا شود و پیش بینی می کرد که رقیب وی یعنی هیلاری کلینتون بتواند جایگزین باراک اوباما شود و به همین دلیل تمام پیش فرض های خود را با این تئوری که ترامپ بر صندلی ریاست جمهوری آمریکا نخواهد نشست پیش بردند که قطعا این یکی از اصلی ترین اشتباهات محاسباتی تیم مذاکره کننده هسته‌ای بود.

از سوی دیگر با فرض اینکه پیش فرض های تیم مذاکره کننده درست از آب در می آمد اما باز هم اعتماد به دشمن اشتباهی است که قبلا بارها نتایج آن را ملاحظه کرده ایم و رهبر انقلاب هم در این زمینه بارها تذکر دادند.

به هر صورت اعتراف عضو ارشد تیم مذاکره کننده به این موضوع که نتایج پیش بینی های آنها غلط از آب در آمده را شاید بتوان به فال نیک گرفت چرا که به نظر می رسد وقت آن رسیده تا با اقدام به موقع و قاطعانه به طرف مقابل نشان دهیم که در مقابل بدعهدی آنها کوتاه نمی آییم و چه بهتر که پرچمدار مقابله با بدعهدی طرف مقابل تیم مذاکره کننده ای باشد که خود باعث و بانی انعقاد قرار داد برجام شده است.

قطعا در صورتی که اعضای تیم مذاکره کننده به صراحت نسبت به اشتباهات خود اعتراف کنند و بگویند که اعتمادشان به طرف مقابل یک خطای راهبردی بوده و در ادامه هم نسبت به جبران اشتباه خود گام موثر بردارند، نه تنها مردم از آنها آزرده نخواهند شد بلکه از شجاعت این افراد در پذیرش اشتباه استقبال هم می کنند و همچنین از سوی دیگر اذعان به خطا و تلاش برای جبران آن باعث می شود تا مقابل ضرر را زودتر بگیریم و کشور بیش از این از سوراخ برجام گزیده نشود.

انتهای پیام/