به گزارش رودآور، این شاعر عارف پیشه تویسرکانی، پس از ایام کودکی در حوالی سال هزار هجری قمری به همدان و اصفهان که در آن زمان مجمع علم و ارباب هنر بوده سفر می کند و به علت لیاقت و توانایی که در شعر و ادب فارسی از خود نشان می دهد به منشی گری در دربار شاه عباس و به دامادی شاه عباس ارتقا پیدا می کند رضی در ایام کهولت سنی به زادگاهش آرتیمان بر می گردد.

و سر انجام در سال 1037 هجری قمری چشم از دنیا می پوشد و در تپه های زیبا موسوم  به همینه در شمال شرقی تویسرکان به خاک سپرده می شود آرامگاه قبلی وی بر اثر گذشت زمان و قهر طبیعت مرور ایام ضربات ویرانگر خود را بر پیکر بنای ساده وارد می کند و آن را به صورت مخروبه در می آورد در سال 1354 توسط انجمن آثار ملی (میراث فرهنگی) این بنا شروع و در سال 1356 به اتمام رسیده است.

این بنا مشتمل از بنای آجری و چهار وجهی است در قسمتهای مختلف بنا از چهار ضلعی و مربع استفاده شده است طراح این بنا مهندس جودت و معمار آن حاج هادی کهزادی اهل و ساکن تویسرکان بوده است این بنا از داخل از پنج چهار گوش به نام پنج پنشتن ساخته شده است اغلب بازماندگاه رض به کیایی و میررضی مشهورند تنها اثر بجای مانده از میر رضی الدین آرتیمانی 1200 بیت شعر است که ساقی نامه و سوگند نامه او در دنیا بی نظیر می باشد فرزند او ابراهیم ادهم است که در هند مدفون گردیده است که او نیز شاعری را از پدر به ارث برده است این بنا در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است و زیر نظر سازمان میراث فرهنگی نگهداری و حفاظت می شود.