به گزارش رودآور به نقل از خبرگزاری فارس از همدان، جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان از سال 89 به زادگاهش بازگشت و هفتمین سالی است که مجدداً در پایتخت تاریخ و تمدن ایران برگزار میشود. پیش از این جشنواره با نام «امید» 9 سال در همدان برگزار شده بود و پس از آن به شهرهای دیگری چون اصفهان رفت و دوباره به زادگاهش بازگشت.
در بیست و سومین دوره جشنواره، 50 گروه نمایشی حاضر شدند و قرار است که 160 اجرا بر روی صحنه داشته باشند. از این تعداد 10 گروه خارجی حضور دارند و در مجموع 400 نفر میهمان جشنواره بیست و سوم هستند.
17 مدیر کمپانی جهانی فعال در بخش تئاتر کودک و نوجوان از اقصی نقاط دنیا نیز حضور دارند، همچنین گروه نمایشهای تئاتر داخلی از شهرهایی چون تهران، کرج، جزیره خارک، همدان، اصفهان، مشهد، شیراز، آستانه اشرفیه، تفرش و ملایر هستند.
سالهاست که جشنواره در همدان با دبیری شهرام کرمی فعال با سابقه تئاتر کشور برگزار میشود، حضور مستمر و طولانی او به جز یک یا چند دوره باعث شده که او را به نام دبیر مادامالعمر جشنواره معرفی کنند.
بدون تردید حضور شهرام کرمی باعث میشود که افراد ثابتی نیز برگزاری جشنواره را برعهده بگیرند که این مسئله در بلند مدت مانع از بروز خلاقیت جدید و بکر در برگزاری این رویداد مهم فرهنگی میشود؛ به طوری که امسال برخلاف سالهای گذشته نمیتوان تمامقد از کیفیت برگزاری جشنواره در همدان دفاع کرد. نخستین مسئله در این حوزه، نرسیدن به نشاط و پویایی است که انتظار میرود برگزاری جشنواره در شهر و استان ایجاد کند اما امسال برخلاف گذشته چندان این فضا احساس نمیشود.
همین مسئله میتواند فلسفه برگزاری جشنواره را با چالش مواجه و این سئوال را مطرح کند که عایدی جشنواره برای همدان چیست؟
بدون تردید اگر از دستاندرکاران فنی جشنواره دلیل افت کار و یا فضای جشنواره را جویا شویم کمبود اعتبارات را دلیل مهمی برای نرسیدن به اهداف کیفیت مطلوب جشنواره عنوان میکنند. نبود هزینه لازم برای پرداخت به گروههای نمایشی و یا نداشتن توان دعوت از میهمانان خارجی صاحب نام از جمله این مشکلات است.
البته در کنار کمبود اعتباراتی که حتی معاون سیاسی امنیتی استانداری همدان به آن اذعان دارد، باید نبود تفکر فرهنگی و هنری و خلاقیت لازم را نیز دلیلی بر افت کیفیت برگزاری جشنواره طی این سالها دانست.
فعالان فرهنگی و حاضر در جشنواره دورههای گذشته به ویژه در سالهای ابتدایی به خوبی به خاطر دارند که سطح برگزاری جشنواره چشمگیر بود و همواره مردم را به وجد میآورد؛ سطح کیفی که در ادامه و با حضور برخی از مدیرانی که چندان با فرهنگ و هنر آشنایی نداشتند به جایی رسید که همه از افت ناگهانی آن در حیرت ماندند
قرار بود جشنواره، همدان را که همگان متفقالقول بر شکوفا نشدن ظرفیتهایش هستند و برای آن جایگاهی به بلندای قامت تاریخی آن در جهان متصورند، معرفی کند؛ اما در هنگام افتتاحش نه مسوول برجسته و بلندپایه کشوری حضور داشت و نه رسانهای در سطح کشور که بتوان معرفی همدان را حداقل یکبار در سال انجام دهد.
باید اذعان داشت که کمبود اعتبارات به کمک برخی از سلیقهها آمد که جشنواره نتواند همهگیر باشد و چتر خود را بر روی تئاتر کودک و نوجوان کشور به نام همدان پهن کند.
اگر امروز به مدت طولانی دبیری شهرام کرمی اعتراضی میشود به دلیل همین سلیقههاست، با آمدن افراد خبره دیگر، جریان انسانی و فرهنگی تازهای نیز در کالبد نیمه جان جشنواره دمیده خواهد شد. در اصل تغییر دبیران میتواند هر ساله باعث شود تا جامعه انسانی بیشتری زیر چتر جشنواره طی سالهای متوالی قرار بگیرند.
امروز نمیتوان آمار دقیق اعتبار جشنواره را به طور شفاف به مردم اعلام کرد. مسوولان جشنواره بیان میکنند که جشنواره اعتباری نیست و تعهداتی دارد که برخی از آنها را استان و برخی دیگر را تهران بر عهده میگیرد. البته به گفته مدیرکل ارشاد و فرهنگ اسلامی استان همدان پیشبینی میشود حدود یک میلیارد تومان در این بخش هزینه شود. البته فاضل عبادی تأکید هم کرده که در سال گذشته نیز یک میلیارد تومان هزینه شده است.
در پایان باید اذعان کرد که جشنواره نیاز به تغییر دارد، تغییری بزرگ در نگاهها و حتی نوع مدیریت فرهنگ و هنر استان تا بتوان به آینده جشنواره امید بست. هیچ شهروند همدانی خواهان رفتن جشنواره از استان نیست و اگر امروز آن را با چنگ و دندان حفظ کرده و یا برگزار میکند به این امید است که مسوولانی سکان فرهنگ و هنر را به دست بگیرند تا در نهایت جشنواره نیز بتواند به اهداف خود نایل شود.
انتهای پیام/