به گزارش خبرنگار رودآور؛ می گویند باز آمد بوی ماه مهر، چند روز از مهر گذشته؟ هشت روز! دانش آموزی لباس فرم می پوشد لی لی کنان به مدرسه می رود، فارغ از اینکه والدینش چگونه با هزار مشقت کیف و کتاب و همان لباس فرم را برایش تهیه کرده اند، شاید برخی از دانش آموزان هم به سختی توانسته باشند حتی کتاب سال تحصیلی جدید را برای خود خریداری کنند.
تعدادی از حیاط مدارس روستایی در تویسرکان خاکی است، جای دوری نمی رویم و به مدرسه ابتدایی و دبیرستان دخترانه جنت و رضوان وردآورد سری می زنیم.
هنوز پای دانش آموز به مدرسه نرسیده با خاک ها بازی می کند و خارها از پایشان در می آورد و صدایش به جایی نمی رسد.
مدرسه ای که حیاط آن آسفالت نشده است و دکل مخابراتی در آنجا قرار دارد، مدرسه ای با ده ها مشکل، می گویند اگر خیری پیدا شود و به داد مدرسه برسد خوب است و اما البته اهالی روستا بدشان هم نمی آید لااقل مسئولان مخابرات تویسرکان که دکل آن ها در این حیاط قرار دارد، هزینه بهسازی مدرسه را بدهند تا نونوار شود.
با رفتن به سمت اواسط پاییز و زمستان، برف و باران هم آغاز می شود، دخترکی پاچه شلوارش را بالا می زند تا در گل و لای مدرسه کثیف نشود، گاهی گل ها خود را خوب نگرفته اند و چسبان شده اند و کفش های دخترک دانش آموز را در خود غرق می کند و این پای دخترک است که از کفش بیرون می آید.
عشق مدرسه و تحصیل دارد، با صدای معلم همراهی می کند، الف، ب، پ، جیر جیر در! ت، ث، ج، صدای پنجره!
از یک سو در و پنجره و دیوارها هم رنگ و رویی ندارند و از سویی دیگر موج ها و پستی و بلندی های تخته سیاه هم برای به حرکات موزون حروف نوشته شده، ساز می زنند.
آب مدرسه نیز از یک چاه تأمین می شود، چاهی که هنوز در همین اوایل مهرماه پمپ آبش خراب شده و دانش آموزان نه آبی برای خوردن دارند و نه آبی برای سرویس بهداشتی.
در کنار مدرسه جنت و رضوان وردآورد، مدرسه ابتدایی پسرانه هم وجود دارد، آنان حتی حیاط مدرسه هم ندارند!.
به گزارش رودآور؛ نمی دانم این پروژه مهر که می گویند یکی از اهدافش مناسب سازی مدارس پیش از آغاز سال تحصیلی است، سایه مهرش را کجا انداخته، جایی دیگر غیر از مدرسه؟
حال که پروژه مهر به تعدادی از مدارس روستایی بی مهری کرده است، اگر خیری نیک اندیشی هم بیاید با اندک هزینه ای می تواند لااقل یک مدرسه را آباد کند و دانش آموزان را دلشاد.
زنگنه
انتهای پیام/