آخرین اخبار

4. خرداد 1395 - 9:00   |   کد مطلب: 23101
مسئول ارزیابی و نظارت قرارگاه مرکزی امام حسین(ع) سپاه با بیان اینکه جای سیلی دزفولی ها تا پایان جنگ بر پیکر صدام ماند، گفت: شب ها زمانی که منطقه دزفول موشک باران می شد، شیون و زجه های مردم بلند می شد، اما یا حسین(ع) گویان می ایستادند.

به گزارش خبرنگار رودآور، امروز چهارم خرداد ماه، به نام "روز دزفول" و روز "مقاومت و پایداری" در تقویم کشورمان ثبت شده است.

آری روزی تنها برای دزفول، شهر مقاومت و پایداری، شهری که ایستادگی مردان و شیرزنانش در نهایت به آزادسازی خرمشهر منتهی شد.

پنجم مهرماه سال 59 بود که دشمن بعثی، شهر دزفول را به گلوله بست تا با ترساندن مردمان این سرزمین مقام و تخلیه آن، بدون هیچ گونه مقاومتی بتواند ارتباط مسیر دزفول به اندیمشک که به نوعی شاهرگ اصلی و ارتباطی مرکز ایران با جنوب بود را قطع کنند.

گفته شده در هر روز حدود 50 گلوله توپ به شهر دزفول شلیک می شد، مردم مقاوم شهر دزفول، زن و مرد، پیر و جوان و کودکان بی پناه زیر این همه گلوله باران ایستادگی کردند تا آنکه رژیم بعث عراق که نتوانسته بود در برابر این همه از جان خودگذشتگی کاری از پیش ببرد، شهر را موشک باران کرد، در آغازین ساعت روز هفدهم مهر سال 59 یعنی در ساعت هفت صبح، از رادیوی ایران خبری اعلام شد، خبری که خبر از فاجعه انسانی و وحشتناک می داد، و آن پرتاب موشک های غول پیکر از سوی رژیم بعث عراق به میان خانه های مردم در شب گذشته بود، خبری که آه از نهاد همگان برآورد و اما چشمان مجامع بین المللی به روی این همه فاجعه و نسل کشی هر روز بسته و بسته تر می شد.

گویا مدافعان دروغین حقوق بشر، عروسی های تبدیل شده به عزا را ندیدند، زجه های زنان و کودکان بی پناه را نشنیدند و چشمانشان را بر روی این همه فاجعه انسانی سته بودند!

دزفول و مردمش به کدامین گناه تاوان مقاومت خود را پس می دادند؟ و اما هر روز چهره وحشیانه صدام و هم پیمانانش آشکار و آشکارتر می شد.

مردم محله هایی از جمله محله کل گزون، محله سیاهپوشان، بقعه سیدمحمود، تقاطع خیابان آفرینش و محله چولیان زیر این همه موشک باران بازم هم مقاومت کردند و تنها در آن روزها صداها تن از آن ها شهید و مجروح شدند.

و اما این مردم مقاوم شهر دزفول بودند که با اعتقادات عمیق خود به اسلام و پیروی از ولایت و امام خمینی(ره) جانانه تا پای جان ایستادگی کردند و نگذاشتند صدام به خواسته های شوم خود دست یابد.

جای سیلی دزفولی ها تا پایان جنگ بر پیکر صدام ماند

«سردار مهدی صدیقی» مسئول ارزیابی و نظارت قرارگاه مرکزی امام حسین(ع) سپاه در گفت و گو با خبرنگار رودآور و درخصوص شهر مقاوم دزفول، گفت: دزفول مقاوم، در دوران دفاع مقدس یکی از شهرهای با اهمیت هم از نظر جغرافیایی و هم از نظر اعتقادی بود و هم اینک نیز است.

وی با بیان اینکه مردم متدین و با عزت دزفولی در هشت سال دفاع مقدس از نظر ایستادگی و مقاومت در کشور می درخشیدند، اظهار کرد: زمان حمله صدام به ایران، یک روی فلش تانک ها و حملات رژیم بعث به سمت دشت عباس قرار گرفت و از آنجا که این منطقه به شوش و تا به سمت دزفول منتهی می شد، صدام برنامه ریزی کرده بود تا این مرز مهم را که راهی است منتهی به اندیمشک، دزفول، اهواز و خوزستان و مسیر اصلی بین شمال و جنوب بود، را قطع کند.

مسئول ارزیابی و نظارت قرارگاه مرکزی امام حسین(ع) سپاه افزود: صدام نتوانسته بود راهی برای رسیدن به مرکز ایران بیابد، از این رو با قطع کردن این مسیر استراتژیک به دنبال جدا کردن خوزستان از ایران بود و اما غافل از این که مردم سرافراز دزفول همانند دیگر مردمان ایران زمین، مردمی متدین، ولایی و متعهد به نظام بودند و در برابر حملات سنگین عراقی ها به پا خاستند.

سردار صدیقی تصریح کرد: مردم به خوبی موقعیت را شناخته بودند و با عکس العملی سریع در  منطقه دشت عباس و شوش سد محکمی در مقابل حرکت رژیم تا دندان مسلح بعث عراق شدند، ارتشی که نزدیک به 85 کیلومتر تا نزدیکی های شوش آمده بود و اما این شیرزنان و دلیرمردان دزفولی بودند که در شهر زیر آتش توپ و توپخانه و موشک های صدامی ها ایستادگی کردند.

وی عنوان کرد: مقاومت جانانه مردم دزفول برای صدام گران تمام شد، چرا که اگر موفق می شدند راه مهمی را از ایرانیان گرفته و بسته و در عمل نقطه اتصال شمال و جنوب را قطع کرده بودند که به یاری خدا و آن همه حماسه سازی های مردم دزفول راه به جایی نبردند.

"صدام نامرد آخر مگر موشک 12 متری را می زنند در کوچه 6متری"!

مسئول ارزیابی و نظارت قرارگاه مرکزی امام حسین(ع) سپاه گفت: از آنجا که صدام از مقاومت مردم دزفول سیلی محکمی خورده بود برای جبران این حقارت دست به حقارت بزرگتری زد و آن حمله موشکی به سمت دزفول بود، اما آن همه رشادت های مردم دزفول، اجازه به صدام برای پیاده کردن نقشه های شوم خود را نداد و دزفول حتی محاصره هم نشد.

سردار صدیقی تصریح کرد: بیشتر مردم مقاوم این شهر زیر موشک باران صدامی ها در طول هشت سال دفاع مقدس زندگی کردند، ایستادند، با مقاومتشان از شهر خارج نشدند تا جایی که حتی به طنز هم می گفتند: "صدام نامرد آخر مگر موشک 12 متری را می زنند در کوچه 6متری"!

وی افزود:  به خوبی به خاطر می آورم، شب ها زمانی که منطقه دزفول موشک باران می شد، شیون و زجه های مردم بلند شده و  و یا حسین(ع) گو می ایستادند و به همین دلیل روز چهارم خرداد ماه را  روز دزفول روز مقاومت و پایداری نام نهاده اند.

به گزارش رودآور، مردم شهید پرور شهر دزفول در جریان انقلاب اسلامی 28 شهید گلگون کفن و در دروان دفاع مقدس دو هزار و 600 شهید و بیش از صداها جانباز و آزاده تقدیم اسلام و نظام کرده اند.

انتهای پیام/

ایمیل: roodavar1@gmail.com سامانه پیامکی رودآور ۳۰۰۰۸۸۳۳۰۰۰۰۶۱

دیدگاه شما

صندوق خیریه
همدان پرس
آب و هوای تویسرکان