به گزارش خبرنگار رودآور، این سایت در راستای ارج نهادن به منویات مقام معظم رهبری درباره اقتصاد مقاومتی، هر هفته خوانندگان عزیز خود را با یکی از فعالاناین عرصه به ویژه در سطح روستاهای تویسرکان آشنا می سازد، تا علاوه بر انجام رسالت خود مبنی بر اطلاع رسانی، الگوهای موفق اقتصاد مقاومتی را نیز به جامعه معرفی کند.

از این رو مسافت در حدود 15 کیلومتری تویسرکان تا فرسفج را طی می کنیم، تا به گلخانه محسن سوری برسیم.

محسن، جوان 28 ساله ای است که با بهره گیری از تسهیلات اقتصاد مقاومتی بسیج سازندگی، آستین های خود را بالا زده و برای فرار از بیکاری با یا علی گفتن و دست گذاشتن بر روی زانوی خود و از زمین برخاستن، گلخانه ای به مسافت یک هزار مترمربع می سازد.

در حدود سه ماهی است که با احداث این گلخانه هم برای خود و هم برای برادر دانشجو و بیکارش شغل ایجاد کرده است، علاوه بر این سبب اشتغالزایی برای یک کارگر نیز شده و بدین ترتیب با پرداخت هزینه به آن، سبب ساز تأمین معیشت زندگی آن نیز شده است.

سوری اجازه سوال پرسیدن به من نمی دهد، خود جریان را از سیر تا پیازش برایم تعریف می کند، از اینکه سابق بر این در روستای برگچه به عنوان کارگر در یک گلخانه مشغول به کار بوده است، تا اینکه با کسب تجربیات لازم و برای تأمین مخارج زندگی خود دست به کار می شود و به فرسفج می آید، گلخانه ای می سازد و حال بعد از گذشت دو، سه ماهی که اولین بوته های گوجه فرنگی ها را کاشته، محصولش کمی رشد کرده است.

از ابتدا به فکر بازاریابی برای محصولش نیز بوده و با خریدارانی از همدان و کرمانشاه حرف های خود را زده است، از اینکه روزی قیمت گوجه در بازار ارزان شود و او نتواند آن ها را با قیمت مناسب به فروش برساند هم نگران نیست، می گوید، حتی اگر بازار فروشی برای محصول تولید شده ام نباشد، می توانم با کمک خانواده ام از آن رب تهیه کنم و رب هم که چاشنی اصلی غذای ایرانی است، نه تنها ضرر نمی کنم بلکه برایم هم سودآور است.

بردار سوری دانشجو است، اما به گفته او دست و پا کردن شغل در این دوره  زمانه بسیار سخت است، از این به کمک محسن آمده است.

سابق بر این سوری، به همراه پدر و دیگر اعضاء خانواده یشان از شغل دامداری و باغداری تأمین معیشت می کردند، هم اینک نیز هم دامداری دارند و باغ شان روبر به را است.

وی آینده نگر است و از زمستانی که در پیش است هم نگران، می گوید، گلخانه در زمستان نیاز به وسیله گرمایشی دارد و و برای استفاده از دستگاه گرمایشی در گلخانه نیز نیازمند به تأمین انرژی گاز است، اما برای این بخش از فرسفج گازکشی انجام نشده، وی از رفت و آمدهای مکرر برای تأمین سوخت مورد نیازش می گوید و از اینکه مسئولان مربوطه چندان او را در این زمینه یاری نکرده اند، تنها خواسته او از مسئولان پیدا کردن راه حلی برای انتقال خط لوله گاز به محل احداث گلخانه است.

برای سوری از اینکه بخواهد به شهرهای بزرگ در جستجوی کار مهاجرت کند، خوشایند نیست، چرا که معتقد است هر کسی می تواند در هر نقطه ای باشد برای تأمین خرج و مخارج زندگی اش به امکانات اطراف خود نیم نگاهی بیاندازد و به لطف خدا با اندک سرمایه ای زندگی اش را بچرخاند.

او رفتن از شهری به شهر دیگر در جستجوی کار و در آخر به جایی نرسیدن و هیچ سرمایه ای نیاندوختن را دوست ندارد و می گوید، اگر قرار باشد تلاشی انجام دهم در شهر و دیار و در کنار خانواده ام انجام می دهم تا حداقل اگر در کار هم شکست بخورم حمایت خانواده را به عنوان پشتیبانی برای خود احساس کنم.

سوری از زیبایی گوجه فرنگی های خود که به شکل تخم مرغ هست هم حرف به میان می آورد و از اینکه در هر دوره می تواند در حدود 40 تا 50 تن و به طور میانگین سالانه 100 تن گوجه فرنگی برداشت کند.

وی از روش آبیاری نوین با توجه به کمبود آب در منطقه برای تأمین آب مورد نیاز گلخانه استفاده می کند و صرفه جویی در مصرف آب را یکی از اولویت های خود می داند.

پدری محسن نیز از سختی های زندگی و از اینکه از وقتی خود را شناخته به باغداری و دامداری پرداخته است می گوید، او سال های سال است با وجود کهولت سن هم روی پای خود ایستاده و در کسب لقمه نانی حلال، دست به سوی کسی جز خدا نبرده است.

او توان یک روستایی در تأمین همه جانبه معیشت زندگی از راه کار کردن در زمین کشاورزی، باغداری و دامپروری را سرمایه ای بی نظیر می داند، سرمایه ای که امید بخش زندگی روستاییان با وجود مشکلات بسیار از جمله خشکسالی، سرمازدگی و آفت باغات است.

سوری همچنین با گله مندی از مسئولان، از اینکه هنوز هم بعد از گذشت دو سال خسارت سرمازدگی و خشکسالی را  به کشاورزان و باغداران پرداخت نشده، ناراحت است.

تنها آرزویش سر و سامان دادن به زندگی فرزندان خود است و می گوید، به لطف خدا تاکنون در این زمینه هرچند با مشقت بسیار، کوتاهی نکرده است.

فاطمه زنگنه

انتهای پیام/