به گزارش خبرنگار رودآور، رهبر معظم انقلاب بارها و بارها بر حفظ قرآن و اهمیت به آن توجه بسیار کرده و در این زمینه سخنرانی های گسترده ای داشته اند به طوری که سوم بهمن ماه سال1370 فرمودند: "بعضى از این جوانان وقتشان دارد دیر مى‌شود. [...] من عقیده‌ام این است كه حفظ قرآن باید از بچگى شروع بشود، یعنى حدوداً از دوازده سالگى سیزده سالگى"

ایشان همچنین فرموده اند: "یکی از چیزهایی که می‌تواند تدبر در قرآن را به ما ارزانی بدارد، حفظ قرآن است. ما حافظ قرآن کم داریم. من قبلاً گفتم که در کشور ما حداقل باید یک میلیون نفر حافظ قرآن باشند - حالا یک میلیون که عدد کمی است نسبت به این جمعیتی که ما داریم - اما حالا چون دوستان الحمدللَّه یک مقدماتی فراهم کرده‌اند، کارهایی را مشغول شده‌اند و دارند برنامه‌هایی را فراهم می‌کنند برای اینکه ان‌شاءاللَّه حفظ راه بیفتد، ما هم امیدمان بیشتر شده و به جای یک میلیون، میگوئیم ان‌شاءاللَّه ما باید 10 میلیون نفر حافظ قرآن داشته باشیم".

از این رو یکی از بانوان تویسرکانی که خود حافظ کل قرآن کریم است به همراه همسرش مسیر طولانی مرکز تویسرکان تا یکی از دورترین روستاهای این شهرستان را پنجشنبه ها و جمعه ها طی می کنند و به اهالی روستای کندر و به ویژه کودکان و نوجوانان قرآن حفظ کردن می آموزند.

نام این بانوی تویسرکانی «سمیه جعفری» است، او و همسر متولد همین روستا هستند که بنا به دلایلی در تویسرکان زندگی می کنند، اما عشق به اهالی روستا و آموختن آموزه های دینی به مردمانش را هرگز فراموش نکرده اند و اواخر هر هفته با آمدن به روستا، فضای معنوی جامعه یشان را بیش از پیش نورانی می کنند.

موسوی مصیبی نام همسر سمیه است، مادر او که ساکن همین روستا است می گوید، موسوی، سال 57 همزمان با ورود امام خمینی(ره) متولد می شود و از آنجا که به ولایت عشق می ورزیدیم، نام فرزند خود را موسوی هم نام امام(ره) کذاشتیم تا از همان نوزادی عشق به ولایت را به فرزد خود بیاموزیم.

و این گونه می شود که موسوی و همسرش پس از سال ها و حتی با رفتن به شهر، با عشق و علاقه ای ویژه نه تنها خود دعوت امام خامنه ای را لبیک می گویند بلکه به قرآن آموزی برای هم روستایی هایی خود نیز می پردازند.

سمیه جعفری حالا این روزها که چند سالی می شود خود حافظ کل قرآن کریم است با تمام وجود ثواب این حفظ را تقدیم و هدیه به رهبر انقلاب می کند و تنها آرزوی او و خانواده اش دیدار با مقام معظم رهبری است.

او می گوید: چند سال پیش زمانی که رهبر بزرگوارمان در یک سخنرانی عنوان کردند که باید " به جای یک میلیون، میگوئیم ان‌شاءاللَّه ما باید 10 میلیون نفر حافظ قرآن داشته باشیم" به همراه همسرم تصمیم به قرآن آموزی و حفظ قرآن گرفتیم و چه تصمیمی بهتر از آن که از روستایی که زاده آن هستیم آغاز کنیم و اکنون پس از دو سال بیش از 30 نفر از اهالی این روستا شروع به حفظ قرآن کرده اند.

سهیلا جعفری حافظ پنج جز قرآن است، او در ابتدای سخن خود حدیثی از امام صادق(ع) برایمان می گوید: آنجا که آن امام بزرگوار فرمودند"هر كس در فراگيري قرآن بكوشد و به  سبب كمي حافظه آن را به سختي حفظ كند دو پاداش دارد. (پاداشي براي حفظ قرآن و پاداشي براي تحمل سختي آن."

از این رو با استناد به این حدیث و با همکاری مربی خود قرآن حفظ کردن را دو سالی می شود آغاز کرده است و تصمیم دارد تا کل قرآن کریم را حفظ کند.

جعفری نیز از دیگر قرآن آموزانی است که حافظ چهار جز قرآن است، او تقویت حافظه و برنامه ریزی در تمامی امور زندگی خود را از برکات حفظ قرآن و تأثیرات آن بر زندگی اش می داند.

اعظم جعفری هم از بانوان روستای کندر است، او همراه با سه خواهر و دو فرزندش حفظ قرآن مجید را آغاز کرده اند.

اکرم، مبینا و مری خواهران او هستند و رضا و امیر محمد فرزندانش.

تربیت قرآنی را مؤثرترین تربیت برای سعادت فرزندان خود می داند و عاشقانه با آنان برای حفظ قرآن تلاش می کند.

رضا 9 ساله است و تاکنون 13 سوره از قرآن را حفظ کرده و امیر محمد 10 ساله نیز سعی دارد به زودی حفظ جزء30 را به اتمام برساند.

امیرمحمد می گوید: شوق و اشتیاق به قرآن آموزی را با هیچ چیز دیگری در دنیا تعویض نمی کنم، نمره های درسی ام بهتر شده و حتی بارها شده از دوستان و همکلاسی های خود خواسته ام که به حفظ قرآن بپردازند.

باز به سراغ مربی آنان یعنی سمیه جعفری می رویم که حتی با وجود سرمای هوا در محل امامزاده روستا با کمترین امکانات کار خود را دنبال می کند و امروز به همراه همسر خود در راستای تشویق و ترغیب دیگر اهالی به قرآن آموزی و حفظ قرآن مراسمی با همراهی بسیج و اداره اوقاف تویسرکان برگزار می کنند تا از 30 نفر قرآن آموز خود تجلیل کنند.

و اما گلایه های مصیبی از مسولانی است که به این مراسم دعوت شده اند و نیامدند، می گوید: روزگذشته به شخصه دعوت نامه ها را به ادارات تویسرکان بردم و تقدیم مسئولان شد، اما به جزء سه مسئول، هیچ مسئول دیگری به مراسم معنوی روستا نیامد.

او می افزاید: انتظار می رفت مسئولان به قرآن آموزان و حافظان قرآن نگاه ویژه تر و محبت آمیزتری داشته باشند تا جامعه قرآنی پررنگ تر داشته باشیم.

مصیبی تأکید کرد: مگر نه این است که بیشتر این قرآن آموزان کودک و نوجوانان هستند، آیا نباید مسئولان به فرزندان این سرزمین که مادران و پدران آینده هستند توجه بیشتری داشته باشند.

فاطمه زنگنه

انتهای پیام/