به گزارش خبرنگار رودآور، بی شک سلمان تیموری نام آشنا در میان اهالی ورزش به ویژه ورزش سه گانه است، تیموری، قهرمان بلامنازع سه گانه کار سال های اخیر کشور  متولد 29 شهریور 1366 از شهرستان تویسرکان بهشت غرب ایران.

وی فارق التحصيل کارشناسی تربیت بدنی است و چندین مقام در فوتبال و بعد دومیدانی استان و کشور که دومقام اولی دانشجویان ایران از بهترین دستاوردهای او بوده است، تا اینکه در استان یزد و در دوران دانشجویی با رشته ورزشی سه گانه یاهمان  triathlon آشنا می شود و در نهایت بنا به استعدادی که در خود سراغ داشت فعالیتش را در این رشته ورزشی جذاب و فوق استقامت و المپیکی شروع می کند.

1500متر شنا در دریا یا آب های آزاد، 40 کیلومتر دوچرخه سواری و 10 کیلومتر دو استقامت که ورزش مهیج سه گانه رو تشکیل می دهند و ورزشکار بدون توقف و فوت وقت تمامی مراحل را طبق استانداردها و قوانین این رشته انجام می دهد.

دراین جا ورزشکاری موفق است که در پایان بتواند سه رشته را به ترتیب و با کمترین زمان ممکن به پایان برساند.

و قهرمان بلامنازع سه گانه کار سال های اخیر کشورمان از سال 86 وارد این رشته مهیج می شود، بعد از دوسال به اردو های ملی دعوت.

تیموری دوسال نیز پشت درهای تیم ملی می ماند که با بی مهری مسئولان با توجه به شهرستانی بودن و نداشتن حامی و باوجود بودن در سه تای برتر ایران در رده سنی خودش مواجه می شود.

تیموری در این باره به خبرنگار رودور می گوید: خدا رو شکر این تلنگری بود تا تمریناتم را جدی و حرفه ای تر از گذشته انجام دهم تا بتوانم توانایی های خود را ثابت کرده و نظر کادر فنی و فدراسیون را تغییر دهم.

وی می افزاید: این موضوع سبب شد تا از سال 90 به بعد یکه تاز سه گانه ایران شوم و بهترین نتایج را برای خود، شهرستان و استانم به ارمغان آورم.

این قهرمان سه گانه کار تویسرکانی ادامه می دهد: مقام اولی در تک تک مراحل لیگ برتر سه گانه کشور و نفر اول رنکینگ و قهرمان قهرمانان سه گانه کشور در سال 90، اولی در قهرمانی کشور همان سال و اولی در اعزام آسیایی به کشور قزاقستان و بهترین نتیجه تیم ایران در رده بزرگسالان.

تیموری عنوان کرد: و باز هم اولی در تمامی مراحل لیگ سال های 91، 92، 93 و 94 و در این سال ها نفر اول رنکینگ ایران و کسب 4 سال قهرمانی کشور به طور متوالی شناخته شدم.

وی تصریح کرد: حضور در تمامی اردوهای ملی و تمامی اعزام های خارج از کشور تا جایی که چندین کشور را حتی برای دو یا سه بار برای مسابقه رفتم و کسب تنها سهمیه ایران در مسابقات آسیایی و مجوز حضور در بازی های جهانی و قهرمانی جهان در کشور کلمبیا را به لطف خدا مسب کردم.

کسب بهترین نتایج تاریخ سه گانه و دو گانه  ایران در مسابقات قهرمانی آسیا در تایلند و فیلیپین از دیگر افتخارات این ورزشکار نمونه تویسرکانی است.

تیموری می گوید: متاسفانه در مسابقات قهرمانی جهان در کشور اسپانیا به دلیل نقص فنی در دوچرخه مسابقه را از دست دادم در حالی که به راحتی می توانستم در 10 نفر برتر جهان قرار بگیرم چرا که به عقیده کارشناسان توانایی کسب نتیجه بهتری داشتم.

وی ادامه داد: بزرگترین ناکامی های من سال گذشته اتفاق افتاد، جایی که در مسابقات قهرمانی آسیا در کشور تایوان مسابقه را بنا به مشکلی که در بخش شنا اتفاق افتاد و با ضربه ای که در استارت شنا به کتفم وارد شد، هم مسابقه را از دست دادم و هم شانس کسب ورودی المپیک به طور مستقیم را.

قهرمان بلامنازع سه گانه کشور می افزاید: این پایان کار نبود اعزام نشدن به بازی های آسیایی اینچون کره آب سردی بود بر پیکره ورزشکاران و فدراسیون سه گانه و چند فدراسیون دیگر بنا به تصمیم اشتباه کمیته ملی المپیک، اما سال گذشته تمرینات خودم را ادامه دادم و مرحله پایانی لیگ و قهرمانی کشور را برای سال جاری در پیش داریم که حکم انتخابی برای مسابقات قهرمانی آسیا، اردیبهشت سال آینده در ژاپن را دارند.

تیموری اظهار کرد: آخرین امید ما برای کسب سهمیه المپیک ریو است که کار سختی را در پیش داریم چرا که کشورهای ژاپن، چین قزاقستان و کره و هنگ کنگ از بهترین شرایط موجود بهره می برند با این اینوجود ما هم با توکل به خدا و ائمه اطهار تمرینات سخت و طاقت فرسای خود رو ادامه می دیم به امید پیروزی و کسب بهترین نتایج برای ایران عزیزمان.

وی از عدم حمایت مسئولان استانی و شهرستانی در روزهای قهرمانی خود می گوید و عنوان می کند: در سال های ورزش حرفه ای من، مسئولان ورزش شهرستان و استان حتی کوچکترین حمایتی از من نکرده اند و من با تمام هزینه های شخصی خود، تمرینات و زندگی شخصی رو پیش می برم،  این در حالی است که چند پیشنهاد از کشورهای همسایه و عربی مبنی بر تغییر تابعیتم داشتم اما به دلیل عشق به کشور و میهنم در ایران ماندم و با وجود مشکلات فراوان کار را ادامه دادم.

تیموری تصریح کرد: میلیاردها تومان پول، شرایط عالی تمرینی و زندگی و رفاه و پیشرفت در کشورهای دیگر را رد کردم تا بمانم و برای کشور خودم افتخار آفرینی کنم اما سخت است تا آخر ماندن و با حداقل امکانات جنگیدن.

وی می افزاید: من در یک شهرستان کوچک حتی ابتدایی ترین امکانات را نیز ندارم، و این در حالی است که رقیب های من در استان ها و شهرهای بزرگتر حمایتگران، اسپانسرها، استخرها، مربیان وتجهیزات قوی تری دارند، اما خوشبختانه من با غیرت تویسرکانی که دارم تمامی رقیبان را پشت سر گذاشته ام و به آینده ای روشن برای ورزش کشور امیدوار هستم.

انتهای پیام/