به گزارش خبرنگار رودآور، مادر شهید محمد دلاوری پس از تحمل بیماری و پنج روز کا رفتن و بستری شدن در بیمارستان بعث همدان روز گذشته دعوت حق را لبیک گفت.

امروز مراسم تشییع و تدفین این مادر در بهشت زهراء(س) تویسرکان برگزار شد.

شهید محمد دلاوری از فرماندهان دوران دفاع مقدس و فرمانده گردان فتح بود.

شهيد دلاوري رزمنده‌اي عاشق ودلاور بود که در سال 1339 در روستاي آرتيمان از توابع تويسرکان به دنيا آمد، نهال وجودش را با معارف الهي و قرآني تنومند ساخت و قوت بخشيد.

دروس ابتدايي را در همان روستا فرا گرفت و با وجود مشکلات مادي به تويسرکان رفت تا ادامه تحصيل دهد، محمد تمام دشواري‌هاي غربت را يکي يکي به‌جان مي‌خريد و با شور و شوق درس مي‌خواند، اواخر تحصيلات او در دوره راهنمايي بود که قيام انقلابي ملت، به اوج خود رسيد طوري‌که محمد نيز با وجود سن و سال کم مردانه وارد معرکه شد و با پخش اعلاميه‌هاي امام خميني (ره) و نصب پوسترهاي آن بزرگوار در معابر عمومي به فعاليت پرداخت.

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و تشکيل سپاه پاسداران سريعاً به عضويت سپاه درآمد و براي پيکار با ضد انقلابيون عازم پاوه در کردستان شد.

 مدتي در آنجا بود تا اينکه جنگ هشت ساله آغاز شد. محمد برای مقابله با دشمن زبون به جبهه‌هاي سر پل ذهاب شتافت  و مسئوليت بسيج و جذب نيروهاي بسيجي و سپاهي را عهده دار شد.

شهيد دلاوري در برگشت به تويسرکان فرماندهي عمليات سپاه اين شهر را پذيرفت سپس به کردستان رفت و اين بار با عنوان مسئول محور وارد معرکه شد، او در مسئوليت‌هاي خود فرماندهي لايق و کارآمد بود و به هيچ چيز جز انجام وظيفه فکر نمي‌کرد. شهيد محمد دلاوري آخرين بار در عمليات رمضان با فرماندهي گردان فتح، عظمت روحش را به نمايش گذاشت و با شجاعت و اخلاص عجيبي پر و بال به آتش عشق معشوق خود سپرد و آرام در بستر شهادت خفت.

شهيد دلاوري در گرماگرم عمليات رمضان در حالي‌که گردان فتح را فرماندهي مي‌كرد به يک مين که توسط مزدوران عراقي در منطقه کاشته شده بود برخورد و هر دو پايش قطع گرديد. اما با اين حال دست از مبارزه و هدايت نيروها نکشيد و با وجود خونريزي شديد با روحيه خوب در منطقه حضور داشت. شهيد دلاوري بعد از انتقال به عقبه به علت جراحات شديد پرواز ابدي خويش را آغاز کرد.

در قسمتی از وصیت نامه شهید آمده است:

اللّهم ارزُقني تَوفيق الشّهاده في سبيل ا...

اللّهم صلّ علي محمّد و آل محمّد و اجعل النّور في بَصري و البَصيرهَ في ديني وَ اليَقين في قلبي و الإخلاصَ في عملي و السّلامهَ في نفسي و الصِّحه في رزقي و الشّكر لَك ابداً ما أبقَيتَني.

آخرين وصيت‌نامه اين جانب محمد دلاوري در تاريخ 23/4/61 در جبهه‌هاي حق عليه‌ باطل جنوب:

چون وقت كم بود مضمون دعاي بالا را براي كليه مسلمين جهان خواهانم و از همه كساني كه حقي بر گردن من دارند طلب بخشش مي‌نمايم و از خداوند متعال طول عمر امام عزيز و ظهور هرچه زودتر امام زمان(عج) را خواهانم و اگر سعادت شهيد شدن را پيدا كردم از كليه اقوام و دوستان مي‌خواهم كه لباس مشكي نپوشند و عزاداري نكنند؛ زيرا اين راهي بود كه با كمال ميل انتخاب نمودم و خوشحال باشيد كه سرانجام توفيق شهيد شدن را پيدا كردم گرچه خوب مي‌دانم كه لياقت شهيد شدن را ندارم ولي لطف و كرم خداوند خيلي بيشتر از آن است كه به فكر ما برسد او رحمان و رحيم است.

به اميد آزادسازي قدس عزيز و نابودي مستكبرين

محمد  دلاوري

انتهای پیام/زنگنه