به گزارش خبرنگار رودآور، این روزها حرف و حدیث های بسیار از فیش های حقوقی نجومی که به طور عمده در شبکه های اجتماعی به عنوان فیش های کثیف شهرت دارند زده می شود، فیش های حقوقی که نوید پهن شدن سفره های رنگارنگ را می دهند.

سفره ای پهن شده و برخی در بی نظارتی برخی دیگر حقوق های نجومی به جیب می زنند و با آن سفره های آن چنانی به پا می کنند و سفرهای آن چنانی می روند، جشن ها آن چنانی در برج میلاد به پا می کنند و در بستنی هایشان گرد طلا می ریزند و به راحتی آب خوردن، پول ها را می خورند!

و اما به دور از این هیاهوها دفتر خاطرات رزمندگان را در هفته دفاع مقدس ورق می زنیم و آلبوم عکس های آن روزها را نظاره گر می شویم، سفره های برخی مدیران کجا و سفره های رزمندگان کجا!

سفره صبحانه غواصان تویسرکانی در جبهه ها، سفره ای که پر از خاطره است و رحمت الله با دیدن عکس می گوید: محمد الوندی آن که در تصویر درازکش شده، یادم نیست از دل آن سفره نان خورده ها، چه چیزی می خواست بردارد، شاید تکه پنیری بیشتر نبود که آن را بردارد و با چای شیرین خود که در داخل لیوان های پلاستیکی رنگ و رو رفته و پوست انداخته شده ی هزار مصرف ریخته شده بود، میل کند.

بر سر سفره های رزمندگان با آن فیش های حقوقی اندک چیزی نبود جز محبت پیرزنی که تخم مرغ های تنها مرغش را برای آنان ارسال کرده بود و گاها کنسور لوبیا، بسته های آجیل و عمدتا نان هایی که از روزها قبل برای آن که کپک نزند خشک کرده بودند.

بیشتر اوقات آب شرب هم به اندازه کافی نبود تا از آن برای نرم کردن نان های خشک شده و راحت صرف کردن آن استفاده کنند.
کاش این روزها یکی پیدا شود و بلند فریاد زند که آن ها برای چه رفتند و دارنندگان فیش های نجومی برای چه می خورند؟!

فاطمه زنگنه

انتهای پیام/