به گزارش رودآور به نقل از خبرگزاری فارس از همدان، بیست و سومین دوره جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان در حالی با برگزاری مراسم اختتامیه خود به کار خود پایان داد که از همان روزهای ابتدایی و حتی قبل از شروع این جشنواره انتقادات فراوانی را متوجه خود دید، به طوری که حتی با واکنشهای تندی همچون تبلیغات ضعیف محیطی جشنواره و یا نبود سالنهای مناسب اجرا از سوی مدیر مرکز هنرهای نمایشی کشور و دبیر اجرایی این جشنواره در مراسم روز افتتاحیه مواجه شد.
در همین راستا بهرام دوستقرین نیز در گفتوگو با خبرنگار فارس در همدان اظهار کرد: به خاطر ضعف مدیریت ارشاد همدان، جشنواره تئاتر کودک به حیاط خلوت مناسبی برای تهرانیها تبدیل شده است.
وی که با نمایش «رنگ رنگ نقاشی» خود در مرحله پایانی این جشنواره حضور داشت، با بیان اینکه مدیرکل فرهنگ و ارشاد استان همدان دیدگاه فرهنگی هنری ندارد، افزود: ایشان تنها دنبال رفع و رجوع امور برای ماندگاری بیشتر خود در مسند ارشاد است.
دوستقرین با تأکید بر اینکه شخصاً برای شخص مدیرکل ارشاد احترام خاصی قائل است، گفت: معتقدم ایشان سالها در حوزه اجرایی فعالیت داشته اما آنچه مسلم است و به خصوص در این جشنواره به وضوح برای همگان روشن بود، این که آقای عبادی مدیر فرهنگی مناسبی آن هم برای دستگاه تأثیرگذاری همچون فرهنگ و ارشاد نیست.
وی یادآور شد: ایشان افتخارش این است که این جشنواره را با حداقلها برگزار کرده آن هم با حذف چند پرس غذا یا اسکان چند بازیگر از گروههایی که هیچ مکانی برای سکونت در این جشنواره نداشتند، در حالی که روح هنر و فعالیتهای هنری همچون تئاتر، مخالف این قناعتهای نابجا است.
این کارگردان تئاتر خطاب به مدیرکل ارشاد گفت: آقای عبادی! اگر پول نیست چه اجباری هست که حتماً همدان اجراکننده این جشنواره باشد و چرا شجاعت این را ندارید که اعلام کنید این جشنواره برگزار نمیشود!
وی اظهار داشت: این افتخار نیست که با تضییع حقوق هنرمندان بومی افتخار کنید با حداقل هزینهها جشنواره بینالمللی برگزار کردهاید.
دوستقرین گفت: کارهای فرهنگی آدمهای فرهنگی بزرگ میخواهد در حالی که مسؤولان فرهنگی ما تصور دارند هر چقدر بیشتر قناعت کنند مدت بیشتری بر میز ریاست هستند بنابراین میخواهند از همه جوانب اصلی جشنواره از جمله تبلیغات و... بکاهند.
سرپرست گروه نمایشی همدان با بیان اینکه مسؤولان ارشاد همدان در برگزاری جشنواره تئاتر هیچ قدرتی ندارد، اظهار کرد: در سالهای پیش که همدان میزبان بود، همه برنامهریزیها در ستاد جشنواره و توسط خود همدانیها انجام میگرفت و از امتیاز میزبانی خود حداکثر استفاده را با مشورت با سرپرستان گروهها برای گروههای بومی از لحاظ زمان اجر یا سالنهای مناسبتر لحاظ میکردیم اما امسال متأسفانه مدیران ارشاد همدان هیچگونه اختیار و قدرتی نداشته و تمام امور از طرف تهران دیکته شد.
وی افزود: به عنوان مثال قبل از جشنواره، نمایش ما در محمودآباد مازندران اجرا داشت و اتفاقاً دوستان قناعت کار همدانی به خاطر صرفهجویی در هزینههای خود، اجرای روز اول جشنواره را هم برای ما گذاشتند که با این تداخل ما تا حد انصراف از جشنواره پیش رفتیم.
دوستقرین اضافه کرد: وقتی این موضوع را با مسؤولان همدان در میان گذاشتم نه تنها هیچگونه همکاری و عکسالعملی از خود بروز ندادند، بلکه اعلام کردند جابجایی جدول اجراها غیر ممکن و در حیطه اختیارات ما نیست در حالی که همین مسأله فقط با یک تلفن بنده با دبیرخانه تهران حل شده و امکان حضور ما نیز به راحتی میسر شد.
وی ادامه داد: وقتی مسؤولان اجرایی جشنواره در همدان قدرت انجام کوچکترین کارها را در این جشنواره ندارند چه اجباری به برگزاری این جشنواره در این شهر است.
مدیر اسبق کانون تئاتر کودک همدان گفت: وقتی بدون کسب اجازه از تهران قدرت دادن حتی یک پرس غذای سربازخانهای به بازیگری که تا ساعت هشت شب روی صحنه تئاتر بوده را ندارند چه لزومی به برگزاری جشنواره داریم؟
وی گفت: در سالهای قبل همدان نه تنها توانایی خود را در برگزاری باشکوه جشنوارههای متعدد به معرض نمایش گذاشته بلکه از نظر مدیریتی هم چنان قوی بود که در هیچ جشنوارهای هیچ کسی حتی جرأت تضییع حقی از گروههای همدانی را نداشت.
دوستقرین با اشاره به عدم حضور مسؤولان رده بالای استان در این جشنواره افزود: از طرفی دیگر مدیریت فرهنگی همدان حتی توان این را ندارد که مسؤولان عالی استان را به جشنواره دعوت کند که جزو بزرگترین رویدادهای فرهنگی هنری نه تنها کشور بلکه جهان محسوب میشود.
وی یادآور شد: در تمام نقاط دنیا مسؤولان عالی رتبه شهر و به خصوص شهرداران با حضور در جلو درب هتلها از هنرمندان و گروههای هنری استقبال و خوشامدگویی میکنند اما آیا شهردار و یا اعضای شورای شهر ما اصلاً از برگزاری جشنوارهای آن هم در این سطح در همدان مطلع بودند؟
دوستقرین ادامه داد: البته مقصر استاندار یا شهردار نیست بلکه افرادی هستند که وجهه هنر و فرهنگ را این قدر پایین آوردهاند که مسؤولان ما حتی از حضور خشک و خالی خویش در این گونه جشنوارهها خودداری میکنند.
* جشنواره تئاتر کودک همدان هیچگونه تاثیری بر تئاتر استان نداشته است
این هنرمند همدانی تأکید کرد: برگزاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان به این نحو در همدان نه تنها هیچگونه امتیاز و تأثیری بر تئاتر استان ما نداشته بلکه فقط به سفرهای پربار برای غیر همدانیها تبدیل شده است.
وی با اشاره به تعداد پرشمار حضور گروههای نمایشی و داوران تهرانی در این جشنواره گفت: این دوره از جشنواره در واقع مکان مناسبی برای برگزاری جشن تولدهای متعدد تهرانیها و مراسم بزرگداشت افرادی بود که شاید در هیچ جای دیگری نمیتوانستند چنین دورهمی داشته باشند.
دوستقرین افزود: با وجود اطلاع قبلی مبنی بر اعطای ورودی 9 میلیون تومانی از هر گروه نمایشی راه یافته به مرحله پایانی، 4 میلیون تومان کم شد ولی در عوض برای تهرانیها جشنهای تولد و بزرگداشت آنچنانی میگیرند.
وی افزود: البته تجلیل از بزرگان در دنیا، امری مرسوم بوده اما شخص مورد تجلیل باید واقعاً شرایط و آیتمهای لازم را دارا باشد نه اینکه به خاطر مشکلات شخصی یا بیماری فرد و با تضییع حقوق دیگران، برای آنها مراسم برگزار کنند.
این کارگردان همدانی گفت: به منظور اشتغال سایرین نیز برای افرادی که حتی حضور آنها در تئاتر کودک با هر عنوانی به تعداد انگشتان یک دست هم نمیرسد بزرگداشت گرفته و به عنوان پیشکسوت تئاتر کودک تجلیل شده و هدیه دادند در حالی که حتی اسمی هم از بزرگان واقعی تئاتر کودک همدان به میان نیامد.
* در حال حاضر چیزی به اسم تئاتر در کشور ما وجود ندارد/گروهی 20 تا 30 نفره مافیای تئاتر کشور را تشکیل دادهاند
دوستقرین در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به سیاستهای نادرست کلان تئاتر کشور گفت: متأسفانه در حال حاضر چیزی به اسم تئاتر در کشور ما وجود ندارد.
وی گفت: گروهی 20 تا 30 نفره مافیای تئاتر کشور را تشکیل داده و اگر در یک جشنواره نتوانند پستهایی همچون دبیر جشنواره، داور، بازخوان، بازبین و... بگیرند و یا نمایشی در جشنواره نداشته باشند در نهایت برای آنها جشن تولد یا بزرگداشت برگزار میکنند و مبالغی به آنها پرداخت میشود.
وی افزود: این تعداد محدود تئاتر کشور را در تسلط خود داشته و سایر هنرمندان این رشته در واقع اسباب درآمد این افراد هستند و این دوستان نیز منافع خود را این گونه تأمین میکنند.
دوستقرین اظهار کرد: در طول سالهای طولانی حضور خود در تئاتر هیچگاه ندیدم که یک شهرستانی جزو داوران تأثیرگذار باشد و همیشه افراد مشخصی در رأس امور و تصمیمگیریهای کلان هستند.
وی با طرح این سؤال که آقایان مرکزنشین تا کی میخواهند با شهرستانیها این گونه رفتار کنند، خاطرنشان کرد: به تازگی هم شاهد تأسیس کانونها، مراکز و انجمنهای مختلف نمایشی در شهرستانها هستیم که در واقع فقط یک بازی است و در عمل هیچگونه حمایت و اعتباری برای این مجوزها در پی ندارد.
کارگردان تئاتر همدان گفت: در خود همدان نیز انجمن هنرهای نمایشی، کانون تئاتر کودک و نوجوان، یونیما، خانه عروسک و... تأسیس شده اما هیچ اتفاقی بعد از آن رخ نداده و به حال خود رها شدهاند.
وی افزود: در حالی که همه اینها تنها مانور و جنجال رسانهای مدیران است، متأسفانه هنرمندان ما هم خود را ناخواسته درگیر این مسائل کرده و در نهایت هم تأمین کننده منافع همان عده قلیل میشوند.
دوستقرین تأکید کرد: البته این قضیه تنها برای شهرستانها نیست و حتی در خود تهران هم شاهد رشد قارچگونه پلاتوهای نمایشی هستیم که در فضایی بسیار غیر استاندارد و در محیطی بسیار نامناسب ساخته میشوند.
وی افزود: من ماندهام وزیر ارشاد یا مسؤول انجمن هنرهای نمایشی چه طور به این گونه اتفاقات واکنشی نشان نمیدهد در حالی که یک عده بازیگر و کارگرداننمای جوان با شکل و شمایلی به ظاهر هنری در زیرزمینهایی با متراژ حتی سه متری به تمرین تئاتر میپردازند!
سرپرست گروه نمایشی «سارا» در همدان ادامه داد: اگر مسؤولان ما واقعاً به دنبال رشد هنر تئاتر هستند راهش تبدیل زیرزمینهای منازل مسکونی به پلاتو نیست که بدون هیچ نظارتی جوانها نمایش اجرا کنند بلکه باید با استفاده از بودجه فرهنگی کشور، سالن و پلاتوهای متعدد استاندارد ساخته شده تا جوانان علاقهمند با امکانات مناسب و البته نظارت کامل قدم در این راه بگذارند.
وی در پایان تصریح کرد: ما نیاز به انقلابی در تئاتر داریم که بتواند این مافیا را از بین برده و روح تازهای به هنر نمایش ببخشد؛ روح تازهای که با دعوت از صاحب نظران واقعی تئاتر و بها دادن به هنرمندان شهرستانی میسر خواهد شد.
انتهای پیام/
دیدگاه شما