به گزارش خبرنگار رودآور؛ یکی از مراسم استقبال از بهار در  روستای باباپیر در تویسرکان، پخت کلوچه است و یکی از انواع کلوچه ها که در آستانه بهار پخت می شود نوعی کلوچه به نام سر سالی است که هنوز هم در بین برخی روستاییان پخت این نوع کلوچه وجود دارد.

"سر سالی" به کلوچه ای بزرگی می گویند و اندازه آن را می توان با پنج کلوچه یکسان دانست که درونش را یک تکه زنجفیل می گذاشتند.

در روستاهای باباپیر پخت کلوچه سرسالی در ایام نوروز مرسوم بود و کودکان نیز به همراه خانواده های خود در پخت کلوچه همکاری می کردند، گاهی کلوچه های به اشکال پرندگان و گل های مختلف تهیه می کردند.

رسم بر آن بود که کلوچه سرسالی را در دورهمی روز سیزدهم سال جدید یا همان سیزده بدر مصرف کنند به طوری که آن را به اندازه های یکسان تقسیم کرده و بین اعضای خانواده توزیع می کردند.

آن روزها می گفتند و معتقد بودند، آن تکه زنجفیل یا گاهی هم نخود یا لوبیا سهم هر کسی شود می بایست مسئولیت زندگی آن سال به پای آن شخص حساب شود و در آن سال باید بیشتر از همه تلاش میکرد تا خرج و مخارج زندگی را تأمین کند.