به گزارش خبرنگار رودآور؛ امروز همزمان با سالروز شهادت دخت مطهر نبی مکرم اسلام، انسیه حورا(س)، پیکر مطهر سه شهید تازه تفحص شده بر روی شانه های استوار و مردم شهید پرور همدان تشییع شد و بنا بر آن شده تا پیکر یکی از این شهدا در پارک خضر، دیگری در اداره کل آموزش و پرورش و سومی نیز در تربیت معلم شهید مقصودی تدفین و در خاک آرام بگیرند.
شهدایی که نه من از نام و نشانشان خبری دارم، نه سایر مردم این دیار، با این وجود نام آشنا هستند برای همه.همان هایی که به تأسی از بزرگ بانوی اسلام حضرت فاطمه(س) در گمنامی به شهادت رسیدند.اما در گمنامی تشییع نشدند.بوی اسپند و گلاب همه جا پیچیده، فضای شهر عطرآگین شده.
و خدا می داند چه شب ها و چه روزها در عملیات های مختلف در دفاع از خاک و ناموس کشورمان با پیشانی بندهای یا زهراء(س) گریستند و بر سر و سینه زدند.کسی چه می داند شاید روزی روزگاری آنان بیشتر از همه دلشان هوای مادرشان داشته و حاجتشان شهادت در گمنامی بود.
و اما آن طرف گوشه میدان شهر، مادری چادر مشکی به سر کشیده و هق هق کنان گریه می کند، گویا لالایی می کرد برای لاله های زهرایی. قدش خمیده است، پاهایش توان رفتن ندارد، چادرش را کمی بالا زدم گونه هایش خیس بود، خیس از اشک های درد فراق، به گمانم مادر شهیدی مفقودالاثر است که درد فراق پسر آن را این گونه متحول ساخته.
شهامت پرسیدن سوال را نداشتم و بی اختیار او را در آغوش کشیدم و باهم به گریه نشستیم برای غربت شهدای گمنام.نمی دانم نام این شهدا حسن است یا حسین، قاسم است یا علی اصغر، علی اکبر است یا علی، هرچه باشد نامشان در عرش بیشتر عزت و افتخار دارد تا در زمین.
زنگنه
انتهای پیام/ز