به گزارش رودآور به نقل از آفتاب دل، هرچه از خيابان هاي جنوب شهر سمت خيابان هاي تر و تميز شمال شهر برويم ، به نمونه هاي بيشتري از آدمهايي برمي خوريم که قلاده سگي را در دست گرفته اند و بي اعتنا مي گذرند ؛ آدمهايي که به دليل الگوبرداري از مدلهايي که خاص جامعه ما نيستند، به نگهداري حيوانات رو آورده اند.

اكثر كساني كه حيوان نگهداري مي كنند جواناني هستند كه در پي نمايش دادن حيوان و نشان دادن تجدد و نوعي كلاس فرهنگي هستند . زيرا متاسفانه بسياري داشتن سگ و گربه هاي پشمالو را يك كلاس و تجدد مي دانند و براي نشان دادن آنها هر روز دقايقي با حيوانشان به بيرون مي آيند. در صورتي كه نمي دانند بسياري از بيماري ها به واسطه همين بيرون آمدن حيوان خانگي به وجود مي آيند.
سالهاست که بسياري از خانواده هاي ايراني، در جمع خود پذيراي اعضاي جديدي هستند که پايشان به شيوه هاي مختلف به خانه و کاشانه آنان باز مي شود. شايد بتوان ريشه اين علاقه را عمدتاً در رفتاري تقليدي از فرهنگ غربي که طي چند دهه اخير توسط وسايل ارتباط جمعي ترويج و تبليغ شده است، جست.
در حال حاضر، حیواناتی که در خانه نگهداری می شود وارد حریم شخصی انسان ها شده اند و حتی عضوی از خانواده محسوب می شوند، به طوری که برای سگ اتاق و تخت خواب با امکانات ویژه تدارک دیده می شود، او را به حمام و دستشویی می برند، سر سفره می نشانند حتی گاهی در خیابان مشاهده می شود که فرد سگ خود را کنار دستش داخل خودرو نشانده است و هر جا می رود این سگ همراه اوست، سگ را می بوسد، دست نوازش بر سر او می کشد و ....این نوع نگهداری از حیوانات قطعا به لحاظ شرعی حرام است و گناه محسوب می شود.

چند سالی است نگهداری از حیوانات خانگی از سگ و گربه گرفته تا موش، سنجاب، جوجه و لاک پشت میان خانواده های ایرانی رواج یافته است، اما برخلاف گذشته های دور و زندگی در روستا که حیوانات جایی جدا و دور از محیط زندگی انسان ها داشتند، امروز این حیوانات بیشتر داخل خانه نگهداری می شوند.

هرچند اسلام به رفتار شایسته با حیوانات و حتی آزار نرساندن به آنها را (جز در موارد خاص) توصیه کرده اما هم خانه و هم غذاشدن و همنشینی با حیواناتی نظیر سگ و مار و حیوانات درنده را حرام کرده است و در مواردی هم که به نگهداری حیواناتی چون مرغ و خروس و کبوتر و مانند آنها سفارش کرده، در صورتی آن را مجاز دانسته که موجب اذیت و آزار دیگران نشود و مشکلاتی را برای جامعه و مردم در بر نداشته باشد با وجود این دیدگاه متاسفانه گاه در جامعه به ویژه در شهرهای بزرگ و طبقات مرفه شاهد هم خانگی و هم غذاشدن برخی افراد با حیواناتی مانند سگ و مار و ... هستیم.

يكي از مهمترين عواملي كه باعث چنين اتفاقي در اين افراد مي شود كه گاه حيوانات را از بچه هاي خود بيشتر دوست دارند، غلبه حس تنهايي در وجود آنهاست به همين علت اكثر خانواده ها براي گريز از نوعي تنهايي به نگهداري حيوانات رو مي آورند.

نزدیک به چهار صد بیماری مشترک بین انسان و حیوان وجود دارد که کم‌ترین این بیماری‌ها از سگ و گربه است و می‌توان گفت تعداد بیماری‌های قابل انتقال از گاو و گوسفند بارها بیشتر از خطر انتقال بیماری از سگ و گربه به انسان است.

به هر حال آنچه میتوان گفت، این است که نگهداری حیوان خانگی از سگ و گربه گرفته تا کاسکو، طوطی مرغ عشق و مینا تا خرگوش و همستر و لاک پشت، امر مهمی است که در عمده خانواده های ایرانی میتوان مشاهده کرد و تعداد بیماری‌های قابل انتقال از این حیوانات بسیار زیاد است .